اثر پاکلوبوترازول و مقادیر مختلف آب آبیاری بر رشد رویشی نهال های جوان زیتون رقم مانزانیلا

علوم باغبانی

مقاله 8، دوره 26، شماره 4، اسفند 1391، صفحه 402-408   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jhorts4.v0i0.18247

نویسندگان

رحمت اله غلامی^{* 1}؛ کاظم ارزانی؛ عیسی ارجی²

¹استادیار بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کرمانشا

²کرمانشاه

چکیده

این تحقیق به منظور بررسی اثر پاکلوبوترازول و مقادیر مختلف آب آبیاری در عکس العمل نهالهای یک ساله رقم زیتون مانزانیلا در سال 1379 در دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس به انجام رسید. تیمارهای آبیاری شامل 60، 70، 80، 90 و 100 درصد تبخیر و تعرق پتانسیل (ETp) و 60 درصد با مصرف پاکلوبوترازول بودند. تاثیر آب آبیاری و پاکلوبوترازول بر وزن تر و خشک ریشه، شاخه و برگ، ارتفاع نهال، سطح و تعداد برگ، مواد معدنی موجود در برگ و نسبت وزن تر و خشک ریشه به قسمت های هوایی نهال مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش میزان آب آبیاری از 60 درصد به 100 درصد بر میزان وزن تر و خشک ریشه و شاخه، تعداد و سطح برگ، ارتفاع نهال، میزان نیتروژن و پتاسیم موجود در برگ افزوده شد. تفاوت معنی داری بین تیمار 90 و 100 درصد تبخیر و تعرق پتانسیل مشاهده نگردید ازاین رو در میزان آب مصرفی 10 درصد صرفه جویی به عمل آمد. اثرات پاکلوبوترازول باعث کاهش رشد شاخه، کاهش اندازه سطح برگ، کاهش ارتفاع نهال و کم شدن طول میانگره، کاهش وزن تر و خشک برگ، کاهش طول ریشه، کاهش نیتروژن و پتاسیم موجود در برگ در مقایسه با نهال های شاهد شد. همچنین پاکلوبوترازول باعث قطورتر شدن ریشه نهال های زیتون و افزایش نسبت وزن تر و خشک ریشه به وزن تر و خشک قسمت های هوایی نهال گردید. از این رو می-توان گفت که مصرف پاکلوبوترازول باعث تعدیل اثرات کمبود آب از طریق کاهش رشد عمومی گیاه می شود.

کلیدواژه‌ها

زیتون؛ رقم مانزانیلا؛ رژیم های آبیاری؛ تبخیر و تعرق؛ پاکلوبوترازول؛ رشد رویشی