ارزیابی و تحلیل وضعیّت ایمنی در پارک‌های شهری (نمونة موردی: پارک کوهسنگی و پارک بسیج شهر مشهد)

جغرافیاوتوسعه ناحیه ای

مقاله 6، دوره 13، شماره 1 - شماره پیاپی 24، شهریور 1394   

نوع مقاله: علمی- پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/geography.v13i1.42142

نویسندگان

معصومه حسینی¹؛ معصومه مهدیان بهنمیری^{* 2}؛ ابوالفضل صدیقی¹

¹سبزوار

²دانشگاه اصفهان

چکیده

اهداف: رشد و توسعة روزافزون شهرها، عوارض مدرنیسم و زندگی شهرنشینی، توسعة هرچه بیشتر فضای سبز و پارک ها را که در بهبود شرایط و کیفیت زندگی شهروندان و آرامش و لذّت آن‌ها نقش مؤثری دارد، ضرورت می بخشد، ولی این فضاهای شهری درصورتی‌ که نتوانند ایمنی شهروندان را تأمین کنند، می‌توانند سلامت تمامی شهروندان به ویژه کودکان و کهنسالان را تهدید کنند. با توجّه به اینکه تحقق ایمنی در زیربخش‌های مختلف پارک تأثیر مستقیمی بر میزان استفادة شهروندان و رضایت آنان از پارک خواهد داشت، در این مقاله به بررسی وضعیّت ایمنی پارک‌های شهری در شهر مشهد براساس شاخص‌های احساس ایمنی، ایمنی بهداشتی، ایمنی فیزیکی، ایمنی روشنایی و دسترسی فیزیکی پرداخته ‌شده است.
روش: جامعة تحقیق، دو پارک در شهر مشهد یکی در منطقة توسعه‌یافته‌تر شهر (پارک کوهسنگی در منطقة هشت شهرداری مشهد) و دیگری در منطقة کمتر ‌توسعه‌یافتة شهر (پارک بسیج در منطقة چهار شهرداری) است که از طریق تعیین جامعة آماری از روش کوکران و تکمیل پرسش‌نامه (در سطح 200 نمونه) به جمع‌آوری اطّلاعات و تحلیل آن پرداخته شده است.
یافته ها/ نتایج: نتایج تحقق نشان می‌دهد که وضعیّت ایمنی در پارک‌های واقع در مناطق توسعه‌یافتة ‌شهر مشهد در مقایسه با مناطق کمتر‌توسعه‌یافته، از وضعیّت مناسب‌تری برخوردار است و کاربران پارک کوهسنگی شهر مشهد، بسیار بیشتر از کاربران بوستان بسیج احساس ایمنی می کنند.
نتیجه گیری: در مطالعات ریز از وضعیّت احساس ایمنی شهروندان پارک کوهسنگی مشخص شد که شاخص مورد نظر در حدّ بالاتر از متوسط یا مطلوب قرار دارد، در حالی ‌که میزان این شاخص در پارک بسیج کمتر از حدّ متوسط است.

کلیدواژه‌ها

پارک؛ شاخص ایمنی؛ پارک کوهسنگی؛ پارک بوستان بسیج؛ شهر مشهد