تأثیر مایه تلقیحی حاوی باکتری تیو باسیلوس و قارچ آسپرژیلوس بر رشد گیاه ذرت

پژوهشهای زراعی ایران

مقاله 11، دوره 8، شماره 1 - شماره پیاپی 15، فروردین و اردیبهشت 1389، صفحه 82-89   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/gsc.v8i1.7396

نویسندگان

مرضیه محمدی آریا؛ امیر لکزیان^* ؛ غلامحسین حق نیا

دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

چکیده
فسفر از مهمترین عناصر غذایی مورد نیاز گیاه است که بصورت کودهای شیمیایی به خاک افزوده می‌شود هزینه بالای تولید کودهای شیمیایی باعث شده است که محققین به دنبال جایگزینی برای کودهای شیمیایی باشند. یکی از راههای افزایش قابلیت جذب فسفر از خاک فسفات استفاده از ریزجانداران حل کننده فسفات و باکتری های اکسید کننده گوگرد است. بدین منظور، دو نوع کود بیولوژیک، اولی با ترکیب 20 درصد گوگرد، 15 درصد ورمی کمپوست، 75 درصد خاک فسفات، با تلقیح باکتری تیوباسیلوس ( (S20V15Bو دومی ترکیب کود اولیه و قارچ آسپرژیلوس (S20V15BF) در شرایط آزمایشگاه تهیه شدند سپس تأثیر این کودها در یک آزمایش گلخانه ای بر روی گیاه ذرت مورد آزمایش قرار گرفت آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و 8 تیمار انجام گرفت، تیمارهای آزمایش 440 کیلوگرم (BF1) ، 880 کیلوگرم (BF2) و 1320کیلوگرم (BF3) در هکتار از کود اول و 440 کیلوگرم(B1) در هکتار، 880 کیلوگرم (B2) و 1320کیلوگرم (B3) در هکتار از کود دوم، تیمار سوپر فسفات تریپل (TSP) به میزان 250 کیلوگرم در هکتار و شاهد بدون فسفر (C) بودند. پس از 80 روز از رشد گیاه ذرت، عملکرد ماده خشک و فسفر جذب شده توسط گیاه و فسفر محلول در خاک اندازه گیری شدند. نتایج حاصل از کشت گلخانه ای نشان داد، بیشترین عملکرد مربوط به تیمار BF3 و TSPبا وزن خشک اندام هوایی 2/7 و 5/7 گرم در هربوته بود که با تمام تیمارها در سطح 5 درصد تفاوت معنی داری داشت، همچنین از لحاظ فسفر جذب شده در اندام هوایی و فسفر فراهم در خاک نیز BF3 بیشترین میزان را نشان داد که تفاوت معنی داری با تیمار TSP و سایر تیمارها در سطح 5 درصد داشت. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد خاک فسفات همراه با ریز جانداران اکسید کننده گوگرد و حل کننده های فسفات می‌تواند فسفر مورد نیاز گیاه را تأمین کند.

واژه های کلیدی: فسفر محلول در آب، pH ، خاک فسفات، جذب فسفر، گوگرد، ورمی کمپوست