تحلیل و مقایسه سبک شخصیت پردازی رمان های عصفور من الشرق والشحاذ( بر اساس نظریه آماری بوزیمان)

زبان و ادبیات عربی

مقاله 1، دوره 10، شماره 18، بهمن 1397، صفحه 1-36   

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jall.v10i18.39567

نویسندگان

مجتبی بهروزی^* ؛ علی اصغر حبیبی

دانشگاه زابل

چکیده

هدف این جستار مقایسة سبک شخصیت پردازی رمانهای "عصفور من الشرق" و"الشحاذ" بر اساس اسلوب آماری است. اسلوب آماری روشی است، که بوزیمان برای شناسایی و مقایسه اسلوبها پایه ریزی نموده است. وی در نظریه خود فرض را بر وجود متغییرهای صرفی می گذارد، که با خطوطی دلالت گر کاهش و یا افزایش می یابند. فرضیه بوزیمان سعی دارد که با کمک آمار از ریشه های وجودی حدس وداوری های سلیقه ای در شناسایی اسلوب بریده و ویژگی های اسلوبی را شناسایی کند تا معقولیت تحلیل در پی داشته باشد. هدف از پژوهش، تحلیل متغیر های آماری دو اثر مذکور است، که بتوان به کمک آن نشانه های نمونه وار تفاوت سبک نویسندگان دو اثر را درفضای علمی یا ادبی تر بودن اثرشان بیان نمود، همچنین تلاش دارد تا در سایه اسلوب آماری میزان پویایی، عاطفی، انفعالی، عقلانی و...دو رمان را مشخص نماید. نتایج پزوهش نشان از آن دارد که اسلوب شخصیت پردازی دو نویسنده کاملا متفاوت است و هرگاه نویسندگان در اسلوب خویش از پویایی وعاطفه وگفتگو بهره جسته اند ارزش (ن ف ص ) آنان فزونی و زمانی که از آنها فاصله گرفته اند، کاهش یافته است.

کلیدواژه‌ها

شخصیت پردازی؛ اسلوب آماری؛ بوزیمان؛ عصفور من الشرق؛ الشحاذ

مراجع

1. ابن منظور. (بلا تا). لسان العرب. دار صادر، بیروت.

2. أبوالعدوس، یوسف. (2007). الاسلوبیة (الرویة و التطبیق). دار المسیرة، عمان، ط 1.

3. أحمد بدوی، أحمد. (1996). أسس النقد الادبی عند العرب. دار النهضة، القاهره.

4. ادهم، اسماعیل و ابراهیم ناجی. (بلا تا). توفیق الحکیم. مکتبة الآداب، مصر.

5. براهنی، رضا. (1368). قصه نویسی. تهران: البرز.

6. الحکیم، توفیق. (بلا تا). عصفور من الشرق. دار مصر للطباعة، القاهره.

7. دهقانی، محمد. (1383). گدا. نیلوفر، تهران.

8. السکوت، حمدی. (2007). نجیب محفوظ بیلوجرافیا تجربته و سیرة حیاته و مدخل نقدی. الهیئة المصریة العامه للکتاب، قاهره.

9. الشایب، أحمد. (1976). مکتبة النهضة المصریة. القاهره، ط 7.

10. فوزی، محمود. (1989). نجیب محفوظ زعیم الحرافیش. دار الجیل، بیروت، ط 1.

11. کنی، ویلیام پاتریک. (بی تا). جگونه ادبیات داستانی را تحلیل کنیم. ترجمه مهرداد ترابی زاده و محمد حنیف، نشر زیبا، تهران.

12. محفوظ، نجیب. (بلا تا). الشحاذ، دار مصر للطباعة. القاهرة.

13. مصلوح، سعد. (1414). فی النص الادبی (دراسه اسلوبیة إحصائیة). الهیئة العلمیة للمکتبة الاسکندریة) القاهره.

14. مصلوح، سعد. (1992). الاسلوب (دراسه لغویة إحصائیة). القاهرة، ط 3.

15. میر صادقی، جمال. (1382). ادبیات داستانی. انتشارات علمی، تهران، چاپ چهارم.

16. میرصادقی، جمال. (1376). عناصر داستان. انتشارات سخن، تهران، چاپ سوم.

17. میریام، آلوت. (1368). رمان به روایت رمان نویسان. علی محمد حق شناس، مرکز، تهران، اول.

18. یاغی، عبد الرحمن. (1972). فی الجهود الروائیة ما بین سلیم البستانی و نجیب محفوظ. دار العودة، بیروت، 1972 م.

19. یونسی، ابراهیم. (1369). هنر داستان نویسی. انتشارات نگاه، تهران، چاپ پنجم.

20. Bry man, A. (1992).” Quantitative and Qualititative Research: further Reflections on their Integration” in J. Brannen (ed), Mixing Methods: Quantitative and Qualititative Research. Aldershot. Avebury.

مقالات

1. فتوحی، محمود. (1388). «سبک‌شناسی ادبی، سرشت سخن ادبی، برجستگی و شخصی سازی زبان». فصلنامۀ زبان و ادب پارسی. شماره 41.