انتقال مجدد در ژنوتیپ های گندم زمستانه و بینابین تحت شرایط مطلوب و کمبود رطوبت در آخر فصل رشد

پژوهشهای زراعی ایران

مقاله 7، دوره 8، شماره 2 - شماره پیاپی 16، خرداد و تیر 1389، صفحه 244-251   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/gsc.v8i2.7522

نویسندگان

وحید بحرینی¹؛ علیرضا قائمی^{* 2}؛ محمود ناظری³؛ قدیر طاهری⁴

¹دانشگاه آزاد اسلامی گرگان

²ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مشهد (طرق )

³مرکز تحقیقات کشاورزی

⁴دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور

چکیده

چکیده
این بررسی به منظور تعیین مقدار انتقال مجدد در ژنوتیپ های گندم (Triticum aestivum.L)تحت شرایط مطلوب رطوبتی و کمبود رطوبتی آخر فصل رشد اجرا شد. تعداد 16 ژنوتیپ حاصل از برنامه به نژادی اقلیم سردکشور که دارای تیپ رشد زمستانه و بینابین در مقایسه با رقم شهریار و لاین C-80-4 به عنوان شاهد، در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در دو شرایط مطلوب و محدودیت رطوبتی انتهای فصل رشد در ایستگاه تحقیقات کشاورزی طرق مشهد مورد مقایسه قرار گرفتند.در این تحقیق 4 صفت مقدار ماده خشک انتقال یافته (DMT) ، درصد مشارکت مواد پرورده ذخیره ای قبل از ظهور بساک در پر شدن دانه (CPAAG) ، بازدهی انتقال مجدد (RE)، شاخص برداشت سنبله (SHI) بحث و بررسی شد که همگی با موضوع انتقال مجدد مرتبط بوده و در تمام این صفت ها به اتفاق ژنوتیپ 14 بالاترین مقدار را به خود اختصاص داده بودند.

واژه های کلیدی : گندم، انتقال مجدد، ژنوتیپ زمستانه