بررسی اثر عصاره آبی مریم‌گلی (Salvia officinalis) و درمنه (Artemisia sieberi) روی جوانه‌زنی و رشد گیاهچه تاج‌خروس (Amaranthus retroflexus)

پژوهش های حفاظت گیاهان ایران

مقاله 4، دوره 26، شماره 2 - شماره پیاپی 19، تیر 1391   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jpp.v26i2.13814

نویسندگان

علیرضا پیرزاد^* ؛ وحید قاسمیان؛ رئوف سید شریفی؛ محمد صدقی؛ هاشم هادی

چکیده

استفاده از ویژگی آللوپاتی گیاهان، با کاهش مصرف علف کش‌های شیمیایی، نقش مهمی در مدیریت علف های هرز دارد. بنابراین، اثر آللوپاتیک عصاره های مریم گلی و درمنه در غلظت های صفر، 5، 10، 15 و 20درصد روی جوانه زنی و رشد گیاهچه تاج خروس در شرایط کنترل‌شده بررسی گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر غلظت عصاره روی طول ریشه چه و ساقه چه و نسبت طول آن‌ها و وزن تر و خشک گیاهچه و اثرمتقابل بین نوع و غلظت عصاره روی درصد، سرعت و شاخص جوانه زنی معنی دار شد. بیشترین درصد (50/62 درصد) و سرعت (40/10درصد در روز) جوانه زنی تاج خروس در تیمار شاهد و کمترین درصد (10درصد) و سرعت (70/1درصد در روز) جوانه زنی در غلظت 20 درصد از عصاره های مریم گلی و درمنه مشاهده شد. بالاترین شاخص جوانه زنی (40/1) در اثر 5 درصد عصاره درمنه و کمترین شاخص در اثر 20 درصد از عصاره‌های مریم گلی (36/0) و درمنه (42/0) حاصل شد. طویل ترین (59/4 و 17/0‌سانتی متر) و کوتاه ترین (63/1 و 12/0 سانتی متر) ریشه چه و ساقه چه و بالاترین (28) و پایین ترین (60/13) نسبت طول ریشه چه به ساقه چه، و همچنین بیشترین (78/2 و 39/0 گرم) و کمترین (11/0 و 02/0 گرم) وزن تر و خشک گیاهچه ها به ترتیب در تیمار شاهد و غلظت 20 درصد مشاهده شد. به طور‌کلی عصاره های مریم گلی و درمنه باعث کاهش جوانه زنی و رشد گیاهچه تاج خروش شدند، هرچند اثر منفی عصاره مریم گلی بیشتر بود.

کلیدواژه‌ها

آللوپاتی؛ تاج خروس؛ درمنه؛ ریشه‌چه؛ ساقه‌چه؛ مریم گلی