The Stylistics of Phonetic Layers in Khalil Hawi’s Poetry

زبان و ادبیات عربی

Article 3, Volume 11, Issue 1, March 2019, Pages 57-87   

Document Type: research article

Authors

Masoud Marganpour; Hossein Shamsabadi^* ; Hossein Mirzaeenia; Abbas Ganjali

Hakim Sabzevari University

Abstract

Extended Abstract

Introduction

The elements present in poems written by poets are the reason behind their distinction from regular, everyday language; however, each poet would make use of these elements in a way that is proportionate to their own inner emotions, different from others. As a result, each poet has a unique style which is shaped by connections among the poet’s personal set of poetic features.
The present study is an attempt to provide answers to the following question: To what extent has Khalil Hawi been able to incorporate his thoughts into his poetry? What are the instances in his poetry where his emotions are manifested more significantly than the phonetics? This study is based upon a hypothesis according to which the poet has successfully incorporated his emotions which are mostly full of sadness and frustration into the majority of musical elements of his poetry; these thoughts and ideas can be found in the external music with respect to his selection of rhymes. Even in the side music, the type of rhymes and their last letters along with their sounds express these thoughts. Given the vertical repetitions and other factors in the internal music of his poetry, his anxious soul is put on display; the same is true in the spiritual music as well.  

Review of Literature

There has been a number of separate books and studies written about this poet which are not in line with the purposes of the present study; however, below are some of the most prominent works: Khalil Hawi’s Poetry (Derasah Fanniyah) by Ali Jumaah Aydi; Al-Eiqah fi al-Sher al-Arabi al-Hadith: Khalil Hawi Nemawzaj by Khamis Alwartani; Khalil Hawi Shaeir al-Hidathah va al-Rumanciah by Abdul Majid al-Hor; and “Derasah Osloubiyah fi Qasidah al-Bahar va al-Darwish la-Khalil Hawi”.

Method

Using the descriptive method and content analysis through the study and examination of data, the present study seeks to investigate the stylistics of phonetic layers in Khalil Hawi’s complete set of poetry which includes five Divans: Nahr al-Remad, al-Naay va al-Reih, Biyader al-Jawu, al-Raad al-Jarig, and Min Jahim al-Comedia. Given the extensiveness of studies on stylistics, a single stylistic layer (the phonetic layer) was selected. 

Results

Layer Stylistics
In Arabic, the equivalent for stylistics is “Osloubiyah” which is comprised of the word “Osloub”, derived from the main word, “Salb”.
Sounds and the Phonetic Layer
There are a variety of the music types in poetry. Certain known types including external music, side music, and internal music are introduced by Shafiei Kadkani. In this study, these types along with the spiritual music are examined in Khalil Hawi’s poetry.
External Music
External music is the area of Arabic prosody in poems. The majority of the poems written by the poet are in Bahr Ramal. The use of this Bahr relates the poem to a sad, sorrowful affection.
Side Music
Side music refers to musical manifestations shaped by repeating poetic words at the end of each verse. In conventional forms, prior to other items, the use of final rhymes are more common. There are a number of different rhymes in Arabic which includes: Mutiradif (synonyms), Mutiwater, Mutadarik, Muterakib, and Mutikawis.
Other aspects of this section involves the examination of the last letter of rhymes and Taqyiid in the rhymes of the examined poems.
Internal Music
Repetition is a prominent feature of internal music in poetry and a fundamental subject in art aesthetics. Vertical repetitions in the poetry are of two types: 1. Repetition of letters, nouns, verbs, expressions and sentences at the beginning of several verses; 2. the repetition of one or more verses in a single poem.
Puns
Puns refer to the spoken similarity between two words which are different in meaning. There has been no instances of the use of complete puns in the examined poems; however several incomplete puns were identified.
Rad al-Ajz ala al-Sadr
In Rad al-Ajz ala al-Sadr, one of the repeated words is placed at the end of the verse and the other at the beginning, Hashw, at the end of the first hemistich, or at the beginning of the second hemistich. A number of related samples are provided.
Spiritual Music
Includes paradox, symmetry, and allusion:
Paradox
The use of this device in Khalil Hawi’s Diwans is significantly frequent.
Symmetry
It is one of the most-used literary devices which are abundant in the examined poems.
Allusion
Allusions are references to a known anecdote, a famous poem, a proverb, or the name of a well-known individual, the story of whom is not expressed in a clear manner. A number of examples of this device are also provided.

Conclusion

The following were obtained in this study:

Khalil Hawi has put in his best effort to incorporate his inner states into the entire aspects of phonetic layers in his poems.
In the external music of his poems, Hawi has used rhythms that express his inner emotions. Given the examinations carried out on his rhymes, it was shown that out of his 42 poems, 22, 12, and 6 poems were written in Bahr Ramal, Bahr Rajaz, and Bahr Kamil, respectively. Moreover, there are two poems written in Bahr Wafir and Bahr Sarii as well.
He has also attempted to choose his rhymes with respect to his personal emotions. Out of his 42 poems, the type of rhymes in 27, 13, and 2 poems involve Mutiradif, Mutiwater, and Mutidarik. The last two type of rhymes are non-existent in the examined poems. As a result, 64.28% of rhymes across the entire poems in the Divan are Mutiradif (synonyms). Because according to experts and scholars, this type of rhymes can express the poet’s inner sorrow and sadness. Finally, 30.95 and 4.76% of rhymes are Mutiwater and Mutidarik, respectively.
In the internal music of Khalil Hawi’s poems, repetition is abundant; most of these repetitions are vertical and used in two manners. Out of his 42 poems, the first type of vertical repetition is used in 27 poems, i.e. 64.28%. The second type is present in only 11 poems. Vertical repetition of verses are observed in only 26.19% of his poems.

 

Keywords

stylistics; phonetic layer; Khalil Havi; rhythme; rime; repetition

References

1. إبن منظور. (1994م). لسان العرب. ط3. بیروت: دار صادر للطباعة و النشر.

2. أبوکریشة، طه مصطفی. (1966م). أصول النقد الأدبی. ط1. قاهره: الشرکة المصریة العالمیة.

3. أحمد سعدون شلاش، غیداء. (2011م). الإیقاع فی شعر أبی مروان الجزیری الأندلسی. مجلة أبحاث کلیة التربیة الأساسیة. العدد 4. صص 147- 196.

4. اسوار، موسی. (1381ش). از سرود باران تا مزامیر گل سرخ: پیشگامان شعر امروز عرب. تهران: انتشارات سخن.

5. ابن رشیق القیروانی، ابو علی حسن. (1981م). العمدة. تحقیق و تصحیح محمّد محیی الدّین عبدالحمید. ط5. بیروت: دار الجیل.

6. أنیس، إبراهیم. (1971م). الأصوات اللغویة. قاهره: مکتبة الأنجلو مصریة.

7. ــــــــــــ. (1952م). موسیقی الشعر. ط2. القاهره: مکتبة الأنجلو مصریة.

8. البحراوی، سید. (1993م). العروض و إیقاع الشعر العربی. القاهره: الهیئة المصریة العامة للکتاب.

9. البعینی، نجیب. (2009م). موسوعة الشعراء العرب المعاصرین. ط 1. بیروت: دار المناهل.

10. بوقرّة، نعمان. (2003م). قراءة لسانیة نصیة فی مجموعة «تراتیل الغربة». جامعة ورقلة. مجلة الأثر. العدد 2.

11. تبرماسین، عبدالرحمن. (2003م). البنیة الإیقاعیة للقصیدة المعاصرة فی الجزائر. ط1. دار الفجر للنشر و التوزیع.

12. التفتازانی، سعد الدین. (1430ق). شرح المختصر. ط5. قم: منشورات إسماعیلیان.

13. جبر، جمیل. (1991م). شعراء لبنان؛ خلیل حاوی. ط 1. بیروت: دار المشرق.

14. جربوعة، محمد. (2014م). البنیات الأسلوبیة فی قصیدة «قَدَرٌ حُبُّه». مذکرة لنیل شهادة الماجستیر. الجمهوریة الجزائریة. جامعة الجزائر.

15. جیرو، بییر. (1994م). الأسلوبیة. ترجمة منذر عیاشی. ط1. سوریا: دار الحاسوب للطباعة و النشر.

16. حاوی، ایلیا. (1984م). خلیل حاوی فی سطور من سیرته و شعره. ط1. بیروت: دارالثقافة.

17. حاوی، خلیل. (1993). دیوان. لبنان، دارالعودة.

18. الحر، عبدالمجید. (1995م). خلیل حاوی شاعر الحداثة و الرومانسیة. ط1. بیروت: دار الکتب العلمیة.

19. حسنی، عبدالجلیل یوسف. (1989م). موسیقی الشعر العربی. القاهره: الهیئة العامة للکتاب.

20. الخطیب، رشاء عبدالله. (1999م). تجربة السجن فی الشعر الأندلسی. ط1. الإمارات، المجمع الثقافی.

21. خلوصی، صفاء. (1966م). فن التقطیع الشعری و القافیة. ط3. بیروت: دارالکتب.

22. خلیل حجا، میشال. (1999م). الشعر العربی الحدیث من أحمد شوقی إلی محمود درویش. ط 1. بیروت: دار العودة.

23. داود عمران، عبدالنور. (2008م). البنیة الإیقاعیة فی شعر الجواهری. مخطوط دکتوراه. الکوفة.

24. درویش، أحمد. (1984م). الأسلوب و الأسلوبیة، مدخل فی المصطلح و حقول البحث و مناهجه. القاهره: مجلة فصول. العدد 1. ص 63.

25. الرواشدة، سامح. (2006م). مغانی النص، دراسات تطبیقیة فی الشعر الحدیث. ط1. عمان: وزارة الثقافة.

26. روحانی، مسعود. (1390ش). «بررسی کارکردهای تکرار در شعر معاصر. (با تکیه بر شعر سپهری، شاملو و فروغ)». مجله بوستان و ادب دانشگاه شیراز. شماره دوم. صص 145- 168.

27. الشایب، أحمد. (1966م). الأسلوب دراسة بلاغیة تحلیلیة. ط 6. القاهره: مکتبة النهضة المصریة.

28. شفیعی کدکنی، محمد رضا. (1373ش). موسیقی شعر. تهران: انتشارات توس. چاپ چهارم.

29. شمیسا، سیروس. (1389ش). آشنایی با عروض و قافیه. چاپ سوم. تهران: انتشارات میترا.

30. الضاوی، احمد عرفات. (1384ش). کارکرد سنت در شعر معاصر عرب. مترجم: سید حسین سیدی. چاپ اوّل. مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی.

31. ضیف، شوقی. (1956م). الفن و مذاهبه فی الشعر العربی. ط2. بیروت: دارالمعارف.

32. الطیب، عبدالله. (1989م). المرشد إلی فهم أشعار العرب و صناعتها. ط2. الکویت.

33. العاکوب، عیسی علی. (1421ق). موسیقا الشعر العربی. ط2. دمشق، دار الفکر.

34. عباچی، أباذر. (1386ش). علوم البلاغة فی البدیع و العروض و القافیة. چاپ چهارم. تهران: انتشارات سمت.

35. عبداللطیف، محمد حماسة. (2006م). الجملة فی الشعر العربی. القاهره: دار غریب للطباعة و النشر و التوزیع.

36. عشری زاید، علی. (2002م). عن بناء القصیدة الربیة الحدیثة. ط4. القاهره: مکتبة إبن سینا.

37. عکاشة، محمود. (2011م). التحلیل اللغوی فی ضوء علم الدلالة. ط2. القاهره: دارالنشر للجامعات.

38. علی بن عثمان الإربلی، ابوالحسن. (1997م). کتاب القوافی. القاهره: الشرکة العربیة للنشر و التوزیع.

39. العیاشی، محمد. (1976م). نظریة إیقاع الشعر العربی. تونس، المطبعة العصریة.

40. عید، رجاء. (د تا). التجدید الموسیقی فی الشعر العربی. ط2. بیروت: دارالفکر.

41. عیسی، فوزی سعد. (1998م). العروض العربی و محاولات التطور و التجدید فیه. اسکندریة. دارالمعرفة الجامعیة.

42. الغرفی، حسن. (2001م). حرکیة الإیقاع فی الشعر العربی المعاصر. المغرب: إفریقیا الشرق للنشر و التوزیع.

43. فتوحی رودمعجنی، محمود. (1392ش). سبک‌شناسی (نظریه‌ها، رویکردها و روش‌ها). تهران: انتشارات‌ سخن.

44. فیاض منش، پرند. (1384ش). نگاهی دیگر به موسیقی شعر و پیوند آن با موضوع، تخیل و احساسات شاعرانه. مجله پژوهش زبان و ادبیات فارسی. شماره 4. صص 163- 186.

45. الفیروز آبادی، مجد الدین محمد بن یعقوب. (دون تا). قاموس المحیط. بیروت: موسسة الرسالة.

46. قائمی، مرتضی؛ طاهری نیا، علی باقر؛ صمدی، مجید. (1388ش). «فضای موسیقایی معلقه امرؤالقیس». مجله انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی. شماره 12. صص 107- 134.

47. القاسمی، وسیلة. (2015م). البنیة الإیقاعیة فی دیوان «شاهد الثلث الأخیر» لحسین زیدان، مذکرة لنیل شهادة الماجستیر فی الآداب و اللغة العربیة. الجمهوریة الجزائریة. جامعة محمد خیضر بسکرة.

48. القزوینی، الخطیب. (1425ق). الإیضاح فی علوم البلاغة. ط2. القاهره: مؤسسة المختار للنشر و التوزیع.

49. قیم، عبدالنبی. (1384ش). فرهنگ معاصر عربی – فارسی. تهران: انتشارات فرهنگ معاصر.

50. کاووسی سیسی، وجیهه. (1386ش). نماد‌های هنری در شعر خلیل حاوی. پایان نامه کارشناسی ارشد به راهنمایی دکتر شهریار نیازی. تهران.

51. کشک، احمد. (2004م). القافیة تاج الإیقاع الشعری. القاهره: دار غریب للطباعة و النشر و التوزیع.

52. المجذوب، عبدالله الطیب. (1970م). المرشد إلی فهم أشعار العرب و صناعتها. بیروت: دارالفکر.

53. مفتاح، محمد. (1982م). فی سیماء الشعر القدیم دراسة نظریة و تطبیقیة. ط1. المغرب: دارالثقافة.

54. المنصور، زهیر احمد. (1421ق). ظاهرة التکرار فی شعر أبی القاسم الشابی. مجلة جامعة أم القری. العدد 214. صص 1303- 1359.

55. النویهی، محمد. (1971م). قضیة الشعر الجدید. ط2. القاهره: مکتبة الخانجی.