بررسی تنوع ژنتیکی چهار جایگاه میکروساتلایت BMS1915، BMS1350، LGB و ILSTS45 در گوسفندان نژاد بلوچی

پژوهشهای علوم دامی ایران

مقاله 4، دوره 5، شماره 1 - شماره پیاپی 13، فروردین 1392   

نوع مقاله: علمی پژوهشی- ژنتیک و اصلاح دام و طیور

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/ijasr.v5i1.24510

نویسندگان

رضا ولی زاده^{* 1}؛ محمدرضا نصیری²؛ علی اصغر اسلمی نژاد²؛ غلامرضا داشاب³؛ داوود علی ساقی⁴؛ مریم قلی زاده

¹گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

²گروه علوم دامی ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

³گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل ، زابل، ایران

⁴مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی

چکیده

در این مطالعه چندشکلی 4 جایگاه میکروساتلایت ای BMS1915،BMS1350، LGBو ILSTS45 به منظور تعیین سطح تنوع در جمعیت گوسفندان بلوچی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه خون از 185 گوسفند نژادبلوچی واقع در ایستگاه اصلاح نژاد عباس آباد مشهد تهیه شد. استخراج DNA با روش گوانیدین تیوسیانات - سیلیکاژل انجام شد. قطعات ژنی مربوط به جایگاه های میکروساتلایت ای با استفاده از واکنش های زنجیره ای پلی مراز و براساس روش استاندارد تکثیر شدند. محصولات واکنش PCR با استفاده از ژل پلی آکریل آمید 8% و رنگ آمیزی با روش نیترات نقره مورد بررسی قرار گرفت. اندازه آلل ها با استفاده از نرم افزار Photo-Capt خوانده شدند. انحراف از تعادل هاردی- واینبرگ در هیچ کدام از جایگاه های مورد مطالعه مشاهده نشد. (005/0>(P. آلل E در جایگاه BMS1915 با فروانی 53/0، آللD در جایگاهBMS1350 با فراوانی 71/0، آلل B در جایگاه LGB با فراوانی 78/0و آلل A در جایگاه ILSTS45 با فراوانی 91/0دارای بیشترین فراوانی بودند. دامنه هتروزیگوسیتی از 83/0 در جایگاه LGB تا 91/0 در جایگاه BMS1350 متغییر بود. بیشترین مقدار شاخص شانون، 05/2 مربوط به جایگاه BMS1350 و کمترین مقدار، 65/1 مربوط به جایگاه LGB بود. با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش و سایر پژوهش هایی که بر روی این نژاد انجام شده است می توان بیان کرد که با وجود انجام فعالیت های اصلاح نژادی در سال های گذشته، جمعیت گوسفندان بلوچی مورد بررسی، از تنوع ژنتیکی بالایی برخوردار هستند.

کلیدواژه‌ها

چندشکلی؛ گوسفند بلوچی؛ نشانگر میکروساتلایت؛ تنوع ژنتیکی