بررسی رابطۀ تسهیم دانش با خودکارآمدی در پژوهشگران دانشگاه صنعتی مالک اشتر

پژوهشنامه کتابداری و اطلاع رسانی

مقاله 9، دوره 7، شماره 2، آبان 1396، صفحه 273-291   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/riis.v7i2.60947

نویسندگان

مرتضی دهقان سفیدکوه^{* 1}؛ احمد شعبانی²؛ سعید رجایی پور²

¹دانشگاه صنعتی مالک اشتر

²دانشگاه اصفهان

چکیده

مقدمه: اهمیت تسهیم دانش در کسب مزیت رقابتی و نقش خودکارآمدی در توانمندسازی کارکنان بر کسی پوشیده نیست. هدف از این پژوهش بررسی رابطۀ تسهیم دانش با خودکارآمدی (میل به آغازگری رفتار، تمایل‌به تلاش درجهت تکمیل رفتار، مقاومت در رویارویی با موانع) در پژوهشگران دانشگاه صنعتی مالک اشتر است.

روش : این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و روش آن، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری این پژوهش کلیۀ پژوهشگران دانشگاه صنعتی مالک اشتر، شاهین‌شهر، در سال 1395 است (242 نفر). از این تعداد، با نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای برحسب مجتمع، دانشکده یا پژوهشکده، 165 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، سه پرسش‌نامه است: پرسش‌نامۀ محقق‌ساختۀ جمعیت‌شناختی؛ پرسش‌نامۀ محققساختۀ تسهیم دانش مبتنی بر مدل دیکسون (20 پرسش‌نامه) و نیز پرسش‌نامۀ استاندارد خودکارآمدی شرر و مادوکس بود. در نهایت 161 پرسش‌نامه پاسخ‌داده‌شده به‌صورت صحیح و کامل بهدست پژوهشگر رسید. برای سنجش روایی از روایی صوری و برای سنجش پایایی، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. پایایی پرسش‌نامۀ تسهیم دانش 89/0 و پرسش‌نامۀ خودکارآمدی 82/0 به‌دست آمد.

یافته‌ها: بین تسهیم دانش و خودکارآمدی در پژوهشگران دانشگاه صنعتی مالک اشتر رابطۀ معنا‌داری وجود دارد. این ارتباط برای همۀ سازوکارهای تسهیم دانش یعنی انتقال ترتیبی، نزدیک، دور، کارشناسی و راهبردی صدق می‌کند. بیشترین ارتباط میان تسهیم دانش ترتیبی و خودکارآمدی و کمترین ارتباط نیز میان تسهیم دانش راهبردی و خودکارآمدی به‌دست آمد.

بحث و نتیجه‌گیری: باتوجه‌به تأیید رابطۀ تسهیم دانش با خودکارآمدی، مدیران و مسئولان دانشگاه صنعتی مالک اشتر بهتر است نگرش و دیدگاه خود دربارۀ تسهیم دانش را ارتقا دهند. همچنین به‌نقش و تأثیر تعامل تیمی افراد در گروه‌های پژوهشی با استفاده از تعریف پروژه‌های مشترک برای افراد، اهمیت بیشتری بدهند.

کلیدواژه‌ها

تسهیم دانش؛ خودکارآمدی؛ خودکارآمدی پژوهشگران؛ انتقال دانش؛ دانشگاه صنعتی مالک اشتر

مراجع

اثرزاده، رضا، بجانی، حسین و ملکی نیا، عماد. (1390). بررسی خودکارآمدی نیروی انسانی در سازمان‌ها و ارائه الگوی مفهومی برای سنجش آن. دوماهنامه توسعه انسانی پلیس، 6(3)، 95-117.

قلیچ‌لی، بهروز، حکیمی‌تهرانی، دل‌آرام. (1392). تسهیم دانش و کیفیت خدمات واحدهای سازمانی (مورد مطالعه: بانک پارسیان). چشم انداز مدیریت دولتی، (13)،85-106.

نصیری، بهروز، خالدی، هیوا و عباسیان، عبدالحسین. (1393). بررسی تأثیر تسهیم دانش بر عملکرد کارکنان بر اساس مدل نانسی دیکسون (موردمطالعه؛ شرکت توربوتک). در مجموعه مقالات اولین کنفرانس بین‌المللی مدیریت در قرن بیست و یکم. تهران، مردادماه 1393، مرکز همایش‌های بین‌المللی صداوسیما.

نجاتی، یاشار. (1393). بررسی رابطۀ بین مدیریت دانش و خودکارآمدی در دانشجویان تربیت‌بدنی دانشگاه تبریز. (پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد). دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز.

هادیزداده‌مقدم، اکرم، قلیچ‌لی، بهروز و محبی، پروین. (1392). بررسی رابطۀ بین تسهیم دانش و نوآوری در سازمان‌های خدمات مالی: بانک رفاه کارگران. پژوهش‌های مدیریت در ایران، 17(1)، 188-207.

Al Kurdi, O. F. A., Ghoneim, A., & Al Roubaie, A. (2015). Knowledge sharing culture in higher education: Critical. In Higher Education in the Twenty-First Century II. doi: 10.13140/2.1.2056.7043

Bandura, A. (1977). Social learning theory. United States: Prentice Hall.

Bandura, A. (1982). Self-efficacy mechanism in human agency. American psychologist, 37(2), 122. doi: 10.1037/0003-066X.37.2.122

Chen, C. J., & Huang, J. W. (2007). How organizational climate and structure affect knowledge management: The social interaction perspective. International Journal of Information Management, 27(2), 104-118. doi: 10.1016/j.ijinfomgt.2006.11.001

Chen, S., Chuang, Y., & Chen, P. (2012). Behavioral intention formation in knowledge sharing: Examining the roles of KMS quality, KMS self-efficacy, and organizational climate. Knowledge-Based Systems, 31, 106-118. doi: 10.1016/j.knosys.2012.02.001

Dixon, N.M. (2000). Common Knowledge: How Companies Thrive by Sharing What They Know. Boston: Harvard Business Press.

Hu, W. W. (2010, November). Self-efficacy and individual knowledge sharing. Paper presented in 3rd International Conference on Information Management, Innovation Management and Industrial Engineering. Kunming, China. doi: 10.1109/ICIII.2010.261

King, W. R. (2011). Knowledge sharing. In Encyclopedia of Knowledge Management, Second Edition (pp. 914-923). IGI Global.

Kohansal, M. A., Alimoradi, Z., & Bohloul, S. M. (2013). The impact of knowledge-sharing mechanisms on employee performance. International Journal of Business Performance Management, 14(3), 293-306. doi: 10.1504/IJBPM.2013.054954

Lichvar, B.T (2011). An Empirical Investigation of the Effect of Knowledge Sharing and Encouragement by Others in Predicting Computer Self-Efficacy and Use of Information Systems in the Workplace (Doctoral dissertation). Retrieved from http://nsuworks.nova.edu/gscis_etd/214/

Master, D. (2013). Knowledge sharing, job satisfaction, and self-efficacy among trainers from one California training and development organization: A case study (Doctoral dissertation). Retrieved from https://goo.gl/hXzEBg

Pajares, F. (1996). Self-efficacy beliefs in academic settings. Review of Educational Research, 66(4), 543-578. Retrieved from https://goo.gl/E646mZ

Sherer, M., Maddux, J. E., Mercandante, B., Prentice-Dunn, S., Jacobs, B., & Rogers, R. W. (1982). The self-efficacy scale: Construction and validation. Psychological Reports, 51(2), 663–671. doi: 10.2466/pr0.1982.51.2.663