مقایسه اثر افزودن اسانس گیاه دارویی بومی مرو تلخ (Salvia mirzayanii) با آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین بر عملکرد، متابولیت‌های خون و برخی از فراسنجه‌های ایمنی جوجه های گوشتی

پژوهشهای علوم دامی ایران

مقاله 9، دوره 5، شماره 1 - شماره پیاپی 13، فروردین 1392   

نوع مقاله: علمی پژوهشی- تغذیه طیور

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/ijasr.v5i1.24504

نویسندگان

رضا مصدق¹؛ سمیه سالاری¹؛ محسن ساری¹؛ طاهره محمدآبادی¹؛ محسن تقی زاده²

¹دانشکده علوم دامـی و صـنایع غـذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، خوزستان، ایران.

²گروه بیوشیمی و تغذیه، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، ایران

چکیده

به منظور بررسی تأثیر اسانس گیاه دارویی بومی مرو تلخ (Salvia mirzayanii) و مقایسه آن با آنتی بیوتیک آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 5 تکرار و 12 پرنده در هر تکرار به مدت 42 روز با استفاده از تیمارهای شاهد، آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین 10 درصد (100 ppm) و سه سطح اسانس مرو تلخ (200، 400 و 600 ppm) انجام پذیرفت. افزایش وزن و مصرف خوراک به صورت هفتگی ثبت و تجزیه لاشه و خون‌گیری در سن 28 و 42 روزگی صورت پذیرفت. در 22 تا 42 روزگی (دوره رشد)، بیش‌ترین افزایش وزن در سطح 200 ppm اسانس و در1 تا 42 روزگی (کل دوره) در سطوح 200 و 600 ppm اسانس مشاهده گردید. تیمارهای 200و 600 ppm اسانس مرو تلخ به طور معنی‌دار بیش‌ترین مصرف خوراک در دوره رشد و کل دوره آزمایش را به خود اختصاص دادند. بهترین ضریب تبدیل خوراک در دوره رشد و کل دوره مربوط به تیمار 200 ppm اسانس بود. وزن سنگدان و کل دستگاه گوارش به طور معنی‌دار با افزودن آنتی‌بیوتیک کاهش یافت. افزودن اسانس کاهش معنی‌دار کلسترول، HDL و LDL خون را موجب گردید. تیمار 400 ppm اسانس بیش‌ترین و تیمار 600 ppm کم‌ترین وزن بورس فابریسیوس را به طور معنی‌دارنشان دادند. افزودن اسانس موجب کاهش معنی‌دار ائوزینوفیل خون گردید. نتایج نشان داد که اسانس این گونه از مریم گلی می تواند به عنوان یک محرک رشد در نظر گرفته شده و سطوح پایین اسانس این گیاه موجب بهبود عملکرد و تقویت سیستم ایمنی می‌شود.

کلیدواژه‌ها

اسانس مرو تلخ؛ آنتی بیوتیک؛ عملکرد؛ فراسنجه‌های خونی؛ سیستم ایمنی