مطالعه اثر اسید هیومیک بر جوانه زنی چهار رقم گندم پاییزه (سایونز و سبلان) و بهاره (چمران و پیشتاز)

پژوهشهای زراعی ایران

مقاله 11، دوره 8، شماره 3 - شماره پیاپی 17، مرداد و شهریور 1389، صفحه 473-480   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/gsc.v8i3.7765

نویسندگان

سمیرا سبزواری^* ؛ حمیدرضا خزاعی؛ محمد کافی

دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

چکیده
اسید هیومیک به عنوان یک اسید آلی بدون اثرات مخرب زیست محیطی عامل افزایش سرعت جوانه زنی و استقرار گندم می باشد . این مطالعه با هدف بررسی اثر اسید هیومیک بر شاخص های جوانه زنی ارقام مختلف گندم در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار در آزمایشگاه گیاهان زراعی ویژه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارها شامل سه غلظت اسید هیومیک (36، 54 و 72) میلی‌گرم در لیتر به همراه شاهد (آب مقطر) و دو رقم گندم پاییزه (سبلان و سایونز) و دو رقم بهاره (پیشتاز و چمران) بودند. بذور پس از ضدعفونی، در پتری های با سطوح مشخص اسید هیومیک قرار داده شد و شمارش جوانه زنی تا 8 روز ادامه یافت. نتایج نشان داد که بین غلظت های متفاوت اسید هیومیک در مورد صفات اندازه گیری شده به جز درصد جوانه زنی تفاوت های معنی داری وجود دارد ( 01/0p< ). نتایج همچنین نشان داد که غلظت 54 میلی‌گرم اسید هیومیک در لیتر ، بیشترین سرعت جوانه زنی، شاخص بنیه گیاهچه، طول ریشه چه و وزن خشک ساقه چه و نسبت طول ریشه چه به ساقه چه را به خود اختصاص داد. ارقام مختلف در مورد تمام صفات به جز سرعت جوانه زنی با هم تفاوت معنی داری داشتند ( 01/0p< ). بهترین غلظت اسید هیومیک برای افزایش سرعت جوانه زنی، طول و وزن خشک ریشه چه و کاهش متوسط زمان لازم برای جوانه زنی و ، غلظت 54 میلی‌گرم در لیتر می باشد و رقم پیشتاز و سایونز با داشتن بالاترین میانگین برای صفات مورد اندازه گیری به ترتیب ارقام بهاره و پاییزه با بیشترین پاسخ به اسید هیومیک معرفی می شوند.

واژه های کلیدی: اسید هیومیک، جوانه زنی، گندم