اثرات دور آبیاری در روش بارانی بر عملکرد و کارآیی مصرف آب

آب و خاک

مقاله 8، دوره 24، شماره 6، زمستان 1389  

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jsw.v0i0.7496

نویسندگان

کوروش مجد سلیمی ؛ سید بابک صلواتیان؛ مجتبی رضایی

چکیده

چکیده
کاهش میزان بارندگی در طول دوره رشد و پراکندگی نامناسب آن در شمال کشور، به عنوان مهم‌ترین عامل محدود کننده عملکرد چای به شمار می‌آید (4). شواهد نشان می‌دهد در نبود محدودیت‌های زراعی، آبیاری تکمیلی از طریق روش بارانی می‌تواند به طور چشم‌گیری تولید محصول چای را افزایش دهد (6). جهت تعیین بهترین دور آبیاری در روش بارانی و بررسی اثرات دورهای مختلف آن بر عملکرد و کارآیی مصرف آب گیاه چای، آزمایشی در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار، طی سال‌های 1381 تا 1383 در ایستگاه تحقیقات چای فومن انجام گرفت. تیمارها، شامل چهار سطح دور آبیاری 4، 8 ، 12 و 16 روز و تیمار شاهد (بدون آبیاری) بودند. نتایج نشان داد که در دو سال اول آزمایش، تیمار‌های شاهد و دور4 روز به‌ترتیب با میانگین عملکرد 1483 و 3443 کیلوگرم درهکتار چای خشک، کمترین و بیشترین میزان عملکرد را داشته‌اند. تیمارهای دور آبیاری 8 ،12 و 16 روز به‌ترتیب در رده‌های بعدی قرار گرفتند. تیمار شاهد و برتر در دوره خشک، به‌ترتیب دارای کمترین و بیشترین کارآیی مصرف آب برابر با 34/0 و 67/0 کیلوگرم بر متر‌مکعب بودند. هم‌چنین کارآیی مصرف آب آبیاری در دوره رشد این دو سال، برای تیمارهای دور4، 8، 12و 16 روز به‌ترتیب برابر با 66/0، 55/0، 48/0 و 36/0 کیلوگرم بر متر‌مکعب به‌دست آمد. در سال سوم آزمایش بارندگی مناسب و کوتاه بودن دوره کم‌آبی موجب شد تا علیرغم افزایش عملکرد و کارآیی مصرف آب تیمار شاهد نسبت به دو سال قبل، تمام تیمارها دارای عملکرد تقریبا یکسانی گردند.

واژه‌های کلیدی: چای، آبیاری بارانی، دور آبیاری، کارآیی مصرف آب، عملکرد