تبیین رویکردهای غالب روش‌شناختی پژوهش فلسفه تعلیم و تربیت در ایران و تحلیل روش شناختی رساله‌های دکتری

پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت

مقاله 6، دوره 1، شماره 2، اسفند 1390   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/fe.v1i2.9657

نویسندگان

معصومه کیانی^* ؛ علیرضا صادق زاده قمصری

چکیده

مقاله حاضر با عنوان "تبیین رویکردهای غالب روش‌شناختی پژوهش در حوزه‌ی فلسفه‌ی تعلیم و تربیت، و نیز تحلیل روش شناختی رساله‌های دکتری در کشور ایران" به تبیین رویکردهای غالب(رویکرد استنتاجی و رویکرد تحلیلی)از زوایای: الف) تعریف فلسفه‌ی تعلیم و تربیت، اهداف و وظایف آن از منظر هر رویکرد، ب) مراحل دستیابی به دانش، ج) ارائه‌‌‌‌‌ی شاخص‌هایی که معرِّف و نمایانگر این رویکردها باشد، و د)چگونگی مراحل مختلف تحقیق با توجه به رویکردهای مربوطه، به لحاظ روش‌شناختی پرداخته است. پس از بررسی رساله‌های فلسفة تعلیم و تربیت انجام شده در ایران، طی سال‌های 85-75، رویکرد تحلیلی و رویکرد استنتاجی به عنوان رویکردهای رایج و غالب روش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شناختی پژوهش در این حوزه شناخته شد. بدین سان یک چارچوب نظری حاصل می‌شود که خود، زمینه‌ای جهت توصیف و تحلیل روش‌شناختی رساله‌های دکتری فلسفه‌ی تعلیم و تربیت انجام شده در ایران فراهم می‌نماید. بنابراین وضعیت موجود روش‌شناختی در حوزه مذکور به ترسیم و نقد کشیده می‌شود.