باطنیة اسماعیلیة

فقه و اصول

مقاله 1، دوره 5، شماره 2، پاییز 1351، صفحه 1-39  

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jfu.v5i2.66545

نویسنده

مجتبی مینوی

نامشخص

چکیده

(این چکیده با نظر کارشناس است)امروزه وقتی که ما از باطنیان یا باطنیه ذکری میکنیم مقصودمان فرقة اسماعیلیه ایست که در زمان ملکشاه سلجوقی در ایران علنی شدند وقلاع متعددی را بتصرف خود درآوردندو برای پیش بردن کار خود گاهی مخالفین خودراناگهان بضرب خنجرمیکشتند،ومبرزترنین رئیس و پیشوای ایشان حسن صباح بود که مدت دویست سال او وجانشینان او در قلعۀالموت و بعضی قلاع دیگر ایران نوعی از سلطنت داشتندو باسم ملاحده نعروف شده بودند تا هلاگوی مغلول آمدو قلعة ایشان را گرفت و سلسلۀ صباحیه را منقرض کرد.اما در قدیم لفظ باطنی منحصرا باین یک طایفه اطلاق نمیشده است. اساسا این اسم از آنجا پیدا شدکه جمعی گفتند آنچه در قرآن میخوانیم باین سادگی نیست که از ظاهر آن مفهوم میشود،و عبارت آن باطنی دارد که فقط معدودی میتوانند بیان کنند.

مراجع

نامشخص