تحقیق در معنی و مراد"ذی القربی"در آیۀ خمس

فقه و اصول

مقاله 3، دوره 5، شماره 3، مهر 1351، صفحه 106-138   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jfu.v5i3.66682

نویسنده

سید احمد فاطمی احمدآبادی^*

نامشخص

چکیده

(این چکیده با نظر کارشناس است)آیۀ:واعلموا انما غنمتم من شیء فان الله خمسه و للرسول و لذی القربی و الیتامی و المساکین و ابن السبیل ان کنتم آمنتم بالله و ماانزلنا علی عبدنا یوم الفرقان یوم التقی الجمعان والله علی کل شیءقدیر.برحسب بیان اکثر لغویین دو کلمۀ"قرابت و قربی"و مشتقات آن در معانی نزدیکی در مکان و نزدیکی در منزلت و مقام و نیز در نزدیکی خویشاوندی و نسب بکار رفته است و از بیانات بیشتر مفسرین برمی آید مراد از"ذی القربی"در قرآن نزدیکی از لحاظ نسب و خویشاوندی است،ولکن از این حیث که آیا مراز از کلمه "ذی القربی"در آیۀ خمس تمام خویشاوندان حضرت رسول(ص)بطور عموم و یااینکه مراد ازآن شخصی ممتاز و معینی از خویشاوندان آن حضرت یعنی امام(ع)میباشدبین جمهور عامه و شیعۀ اثنی عشر یه اختلاف نظر وجود دارد،برای بیان و تحقیق در این مطلب و اثبات نظریۀ هریک ابتداء گفتار بعضی از مفسرین اهل سنت و جمهور عامه و سپس بیانات بعضی از مفسرین خاصه و در پایا اقوال فقهای طرفین را نقل نموده آنگاه نتیجۀ بحث و نظریۀ خودراضمیمه میکنیم.

مراجع

نامشخص