اصول و روش‌های تربیت اجتماعی مبتنی بر نظریه کنش ارتباطی هابرماس

پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت

مقاله 1، دوره 4، شماره 2، اسفند 1393، صفحه 5-28   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/fe.v4i2.30243

نویسندگان

آزاد محمدی^* ؛ خسرو باقری نوع پرست؛ فاطمه زیباکلام

دانشگاه تهران

چکیده

هدف اصلی این پژوهش، بررسی مبانی گفتگو از نظر هابرماس و تعیین اصول و روش‌های تربیت اجتماعی متناظر با این مبانی می‌باشد. برای دستیابی به این هدف از روش پژوهش تحلیل مفهومی پیش رونده بهره گرفته شد. در این پژوهش با بررسی مبانی نظری و تشریح و توضیح نظریه انتقادی و تحلیل نظریه کنش ارتباطی هابرماس یازده اصل تربیتی و سیزده روش تربیتی به دست آمد که تمامی آن ها بر ضرورت بازسازی مفهوم یادگیری، مدیریت کلاس و مدرسه، نقش معلم و دانش آموز، چگونگی استفاده از مطالب و محتوای درسی، نحوه ارزشیابی تأکید می کنند. بدین ترتیب، برخی دلالت‌های مهم برای تربیت اجتماعی که به‌ طور مستقیم یا غیرمستقیم در این عرصه نقش آفرینی می کنند، استخراج شدند.

کلیدواژه‌ها

کنش ارتباطی (گفت‌وگو)؛ هابرماس؛ عقلانیت ارتباطی؛ تربیت اجتماعی؛ اصول تربیت اجتماعی؛ روشهای تربیت اجتماعی

مراجع

Abazari, Y. (2009). Sociological reason. Tehran: Agah Publishing House. (In persion)

Aksoy, P., & Baran, G. (2010). Review of studies aimed at brining social skills for children in preschool period. Procedi Social and behavioral Sience, 9, 663-669.

Alikhah, F. (1999). Communicative action, the basis of public sphere’s flourishing (Habermas’s Thinking). Political & Economic Ettelaat, 39-40, 114-125. (In persion)

Amir Shabani, A. (1997). An Explanation of Habermas’s Critical Philosophy and Its Implications for Teaching Social Science (M.A. dissertation). Tarbiat Modares University. (In persion)

Ansari, M. (2005). Deliberative democracy, the democratic possibilities of thought’s Mikhail Bakhtin and Jurgen Habermas. Tehran: Markaz Publication. (In persion)

Bagheri, K. (2010). An Intruduction to the Philosophy of Education of theIslamic Republic of Iran. Tehran: Elmi Farhangi Publishing.

Bagheri, K. & Khosravi, Z. (2006). A comparative study in autonomy of human in Islamic theory and critical theory of Habermas. Wisdom and Philosophy, 2(3), 7-22. (In persion)

Bagheri, K. (2010). Neo-Pragmatism and Philosophy of Education. Tehran: University of Tehran Press. (In persion)

Barton, M. D. (2005). The future of rational-critical debate in online public spheres. Computers and Composition, 22 (2), 177-190

Baumeister, A. T. (2003). Habermas: Discourse and cultural diversity. Political Studies, 51(4), 740-758.

Burkart, R. (2007). On Jürgen Habermas and public relations. Public Relations Review, 33(3), 249-254.

Dillard, J. F. & Yuthas, K. (2006). Enterprise resource planning systems and communicative action. Critical Perspectives on Accounting, 17(2), 202-223.

Habermas, J. (1975). Legitimation Crisis, trans. Thomas McCarthy (Boston: Beacon, 1975), 78.

Habermas, J. (1990). Moral Consciousness and communicative action. Trans. Christian lethard and Shierrry Weber NichoLsen. M. A: MIT Press: Cambridge.

Habermas, J. (1993). Justification and application: Remarks on discourse ethics (p. 1). Cambridge, MA: MIT Press.

Habermas, J. (1979). Historical materialism and the development of normative structures. Communication and the Evolution of Society, 95-129.

Habermas, J. (2005). The Communicative Action Theory. (K. Pouladi, trans.). Tehran: Ruzname-Iran Publication. (In persion)

Habermas, J. (2009). The Structural transformation of the public sphere: an inquiry into a category of bourgeois society (J. Moahamadi, Trans.). Tehran: Afkar Publication.) (In persion)

Holub, R. C. (2000). Jurgen Habermas: critic in the public sphere. (H. bashiryeh, Trans.). Tehran: NAI Publication. (In persion)

Jalaipoor, H., & Mohamadi, J. (2009). Contemporary social theories. Tehran: NAI Publication. (In persion)

Javidi Kalateh Jafarabadi, T. (2005). Educational Philosophy of Democratic in I.R of Iran and Its Implication for Secondary Schools (Doctoral Dissertation). Tarbiat Modares University. (In persion)

Karimi, A. (2007). A Study on the Implication of Habermas’s Discourse Ethics in Moral Education with Regard to Globalization. (MA Dissertation). Tehran University. (In persion)

Lyytinen, K., & Hirschheim, R. (1988). Information systems as rational discourse: an application of Habermas's theory of communicative action. Scandinavian Journal of Management, 4(1), 19-30

Mir, I. (2003). Toward a comprehensive theory of Habermas’ thought. Political Science Quarterly, 4(7), 247- 277. (In persion)

Nowrozi, R. (2008). Explanation and Evaluation of Habermas’Views on Moral Education: A Focus on Communicative Action Theory. (Doctoral Dissertation). Tarbiat Modares University. (In persion)

Nowzari, H. A. (2010). Revisiting of Habermas. Tehran: Cheshmeh Publication. (In persion)

Radji, M. (2010). The Study of The Influence of Critical Theory on adult education; Based on Freire and Habermas’s Thought, and its Educational implications for Adult’s literacy in Iran. (Doctoral Dissertation). Tehran University. (In persion)

Saiah Kokiani, G. (2009). An examination of essence and role of reason in Paul Hirst’s view with emphasis on its use in social education. (M.A. Dissertation). Tehran University.