ازدواج در اسلام و فطرت

فقه و اصول

مقاله 3، دوره 7، شماره 1، مهر 1353، صفحه 22-47   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jfu.v7i1.66759

نویسنده

سید جواد مصطفوی^*

نامشخص

چکیده

کفائت: همطراز وهم سطح بودن زن و شوهر که کفائت یا کفویت نامیده میشود از جمله اموری است که در اجتماع و مذهب رعایت شده، ولی نسبت به حدود و قیودش اختلاف انظار پیدا شده است.
از نظر اسلام، کفویت زن و شهور، تنها نسبت به اعتقاد دینی (دین اسلام) لازم است به نحوی که ازدواج مسلمان را با کافر باطل میداند؛ حتی اگر یکی از دو همسر مسلمان، بعد از ازدواج به کفر گراید، ازدواج آنها باطل و منفسخ میشود، لیکن کفویت در اموری دیگر، مانند: جهات مالی، آموزشی، نژادی، تمایلات جنسی و غیره از نظر اسلام لازم نیست؛ سپس اسلام به مردان توصیه می کند: به مال و جمال زن نظر اصلی و استقلالی نداشته باشید، بلکه برای شما بهتر است، جنبه های معنوی و اخلاقی زن را که اصالت و نجابت خانوادگی اوست در نظر گیرید و به دختران توصیه می کند: هرگاه مرد مسلمانی که به خواستگاری شما آمده است درآمدی به قدر کفاف زندگی داشته باشد و میگسار و بداخلاق نباشد، ازدواج با او را بپذیرید.

مراجع

نامشخص