"هستی– داد" نخستین کتاب پارسی در هستی شناسی

جستارهای نوین ادبی

مقاله 2، دوره 51، شماره 1 - شماره پیاپی 200، اردیبهشت 1397، صفحه 17-25   

نوع مقاله: مقالۀ پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jls.v51i1.80532

نویسنده

نصرالله پورجوادی^*

فرهنگستان زبان و ادب فارسی

چکیده

 در این مقاله، سخن بر سر صورت صحیح نام یک کتاب است از ابوالعباس ایرانشهری و آن کتابی است که بر اساس بیان الادیان ابوالمعالی محمد بلخی نام آن را «هستی» دانسته‌اند. اما پس از جستجو در معنا و مفهوم واژۀ «هستی در زبان و فرهنگ و تلقی فلاسفۀ ایرانی قرون اولیه، باید نام اصلی کتاب «هستی_داد» باشد نه هستی. در پایان هم به‌ضرورت توجه ایرانیان به زبان فارسی در برابر عربی اشاره شده که بسیاری از متفکرین لازم می‌دیده‌ اند به این زبان هم، کتابی آسمانی وجود داشته باشد تا براساس موازین و معتقدات تاریخی و اساطیری ایران، مبانی عقیدتی تبیین و تفسیر شود. به همین دلیل کسانی که نمی‌خواسته‌ اند دینی غیر از اسلام در فضای فرهنگ ایران مطرح باشد، کتاب آسمانی اسلام، یعنی قرآن را در دورۀ سامانی به پارسی برگرداندند.

کلیدواژه‌ها

هستی- داد؛ ایرانشهری؛ زبان فارسی؛ جهان‌بینی ایرانی؛ اسلام

مراجع

0