عرفان و قرآن

فقه و اصول

مقاله 3، دوره 7، شماره 2، مهر 1353، صفحه 65-87   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jfu.v7i2.66774

نویسنده

محمدجعفر یاحقی^*

نامشخص

چکیده

عرفان چیست و به چه کار می آید، مفید است یا مضر، به درد جامعۀ امروز می خورد یا نه، کاری نداریم و به دنبال تعریف و دریافت علل نشأت آن نیستیم زیرا این موضوع با وسعت دامنه ای که دارد گسترده تر از آنست که بتوان در مجالی اندک بدان پرداخت و آنگهی خوشبختانه امروز درین باره پژوهشهایی شده است واگرچه ناگفته ها بسیار مانده اما آنچه هست پژوهشگران را سخت بکار تواند آمد.
آنچه لازم است در اینجا مورد بررسی و توجه واقع شود شعبۀ اسلامی عرفان یا به عبارت دیگر تصوف اسلامی می باشد که در اصل بر قرآن و سنت رسول (ص) مبتنی است. مقدمة باید گفت: تصوف عبارت است از نوعی زهد مبتنی بر درون بینی و اشراق که همواره جنبه ای اعراض از دنیا، گاه به صورت افراطی در آن به چشم می خورد.
آنچه در اینجا در پیِ آنیم اظهار این مطلب است که علیرغم آنچه نوشته اند، تصوف اسلامی – به معنی اولیه اش – بیشتر منبعث از خود اسلام می تواند باشد تا افکار و فلسفه های ملل و ادیان دیگر. در اینجا نشان داده خواهد شد که در اسلام چگونه به چه آسانی می تواند تصوف وجود داشته باشد بدون اینکه افکار و فلسفه ها و مذاهب دیگر را در آن مؤثر بدانیم.

مراجع

نامشخص