بررسی تحمل ارقام یونجه (Medicago sativa L.) به سس (Cuscuta campestris L.)

پژوهش های حفاظت گیاهان ایران

مقاله 9، دوره 28، شماره 2، شهریور 1393، صفحه 226-233   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jpp.v28i2.39996

نویسندگان

امین کریم زاده^* ؛ سعیده ملکی فراهانی؛ فریبا میقانی؛ محمدحسین فتوکیان

چکیده

با توجه به پیامدهای منفی کنترل شیمیایی علف‌های‌هرز در بوم‌نظام‌های زراعی، شناسایی ارقام زراعی متحمل به علف‌های‌هرز، اهمیت زیادی در مدیریت غیرشیمیایی دارد. از این رو در پژوهش حاضر تحمل چند رقم یونجه نسبت به علف‏هرز انگل سس ارزیابی شد. برای این منظور، آزمایشی در سال 1389در مزرعه و آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد انجام شد. آزمایش مزرعه‏ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت کرت خرد شده در زمان در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش 12 رقم یونجه بود که در میان آنها، ارقام محلی همدانی وفائو به ترتیب حساس‌ترین ومتحمل‌ترین رقم به سس بودند. بنابراین در ادامه، در بررسی‏های‌آزمایشگاهی اثر عصاره آبی بذر این دو رقم یونجه بر جوانه‌زنی بذر سس بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. فاکتورها شامل دو رقم یونجه (متحمل و حساس) وغلظت عصاره آبی بذر آنها در 5 سطح صفر (آب مقطر)، 25، 50 ، 75 و 100 درصد بودند. نتایج نشان داد که اثر غلظت‌های این عصاره‏ها بر جوانه‌زنی بذر سس معنی‌دار نبود، اما اثر رقم و اثر متقابل رقم و غلظت عصاره بر این صفت معنی‌دار بود. با افزایش غلظت عصاره آبی بذر یونجه فائو، جوانه‌زنی بذر سس کاهش یافت، در حالی که در یونجه محلی همدانی روند معکوسی دیده شد. بنابراین، احتمالا ترکیباتی در بذر یونجه محلی همدانی وجود دارد که محرک، اما ترکیبات موجود در بذر یونجه فائو (متحمل به سس) بازدارنده جوانه‏زنی بذر سس هستند. دستیابی به نتیجه قطعی نیاز به انجام آزمایش‏های تکمیلی دارد.

کلیدواژه‌ها

آللوپاتی؛ بذر؛ پلی‌اتیلن‌گلیکول؛ عصاره؛ یونجه