وجودشناسی پسامدرن در رمان «پیکر فرهاد» بر اساس نظریة مک هیل

جستارهای نوین ادبی

مقاله 3، دوره 51، شماره 4 - شماره پیاپی 204، اسفند 1397، صفحه 45-65   

نوع مقاله: مقالۀ پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jls.v0i0.81376

نویسندگان

سیما پورمرادی¹؛ رضا صادقی شهپر^{* 2}

¹دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان.

²دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان.

چکیده

در این مقاله، وجودشناسی پسامدرن بر اساس نظریة مک­ هیل در رمان پیکر فرهاد به شیوة توصیفی-تحلیلی بررسی می­شود. برایان مک ­هیل، پست مدرنیسم را ادامة مدرنیسم می­داند. به اعتقاد او امر غالب در داستان مدرن، معرفت ­شناسی و در داستان پسا­مدرن، وجود­شناسی است. این پژوهش نشان می­دهد، رمان پیکر فرهاد بیشتر به نشان ­دادن جهان ­های ممکن در داستان می­پردازد و مطابق نظریة مک­ هیل، در بُعد وجود­شناسی برجسته ­تر است. در بررسی این رمان، تعامل میان جهان­های تو در توی «واقعیت» و «خیال» نشان داده شده و با استفاده از نظریة مک­هیل، ضمن کاویدن تشخیص­ناپذیری تخیل از امر واقع، تأثیر­پذیری و تبعیت واقعیت از خیال به نمایش گذاشته شده است. بنابراین بر اساس نظریة مک ­هیل، پیکر فرهاد از جمله رمان ­هایی است که از جنبه ­ای مدرن و از جنبه­ای دیگر پسامدرن است و نمی­توان آن را اثری صرفاَ مدرن یا صرفاَ پسامدرن دانست.

کلیدواژه‌ها

پیکر فرهاد؛ مک هیل؛ پسامدرنیسم؛ وجودشناسی؛ عباس معروفی

سایر فایل های مرتبط با مقاله

JLS_Volume 51_Issue 4_Pages 65-45.pdf

مراجع

ایدل، له اون. (1367)، قصه‏ روان‏شناختی نو. ترجمه ناهید سرمد. تهران: شباویز

بامشکی، سمیرا. (1393). «تداخل سطوح روایی». مجلة علمی پژوهشی جستارهای ادبی، ش 184. صص1-27

بامشکی، سمیرا (1392). «تداخل درونی در مثنوی». فصلنامة علمی پژوهشی نقد ادبی. س6. ش 21. صص9-36.

پاینده، حسین. (1391). داستان کوتاه در ایران (داستان‏های مدرن). چاپ سوم. تهران: نیلوفر.

پاینده، حسین. (1390). داستان کوتاه در ایران (داستانهای پسامدرن). تهران. نیلوفر.

شایگان‌فر، حمیدرضا. (1390). نقد ادبی. چاپ چهارم. تهران: دستان.

لوئیس، بری و همکاران. (1383). پسامدرنیسم و ادبیات، مدرنیسم و پسامدرنیسم در رمان. گزینش و ترجمة حسین پاینده. تهران: روزنگار.

معروفی، عباس. (1382). پیکر فرهاد. چاپ دوم. تهران: ققنوس.

مک‌هیل، برایان. (1380). «سیری در هستی‌شناسی داستان» زنده رود. ترجمة اصغر رستگار. ش20. صص25-50.

مک‌هیل، برایان. (1392). داستان پسامدرنیستی. ترجمة علی معصومی. تهران: ققنوس.

میرعابدینی، حسن. (1380). صد سال داستان‏نویسی ایران. (4ج در 2 مجلد). تهران: چشمه.

وارد، گلن. (1389). پست‌مدرنیسم. ترجمة قادر فخر رنجبری و ابوذر کرمی. چاپ سوم. تهران: ماهی.

وو، پاتریشیا. (1383). مدرنیسم و پسامدرنیسم: تعریفی جدید از خودآگاهی ادبی، مدرنیسم و پسامدرنیسم در رمان. گزینش و ترجمة حسین پاینده. تهران: روزگار.

وو، پاتریشیا. (1390). فراداستان. ترجمة شهریار وقفی‌پور. تهران: چشمه.

هاجری، حسین. (1381). «نمود مدرنیسم در رمان فارسی58-1378». نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی (تبریز). ش 5. صص 143-167.

Hutcheon, Linda. (2002). the politics of postmodernism. London and New York: Routledg

McHale, Brian. (1987).Postmodernist Fiction.London: Routledge.