کنترل شته سبز هلو به‌وسیله قارچ Metarhizium anisopliae و سم ایمیداکلوپرید روی سه رقم کلزا در شرایط نیمه طبیعی

پژوهش های حفاظت گیاهان ایران

مقاله 20، دوره 28، شماره 4، اسفند 1393، صفحه 589-595   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jpp.v28i4.31785

نویسندگان

فاطمه طالع پور^{* 1}؛ مریم راشکی²؛ اصغر شیروانی¹

¹دانشگاه شهید باهنر کرمان

²دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته

چکیده

اثر قارچ Metarhizium anisopliae، دز زیر کشنده سم ایمیداکلوپرید،‌ شته Myzus persicae و ارقام مختلف کلزا در شرایط نیمه طبیعی درون قفس‌هایی از جنس طلق پلاستیکی در گلخانه (دمای 3 ± 27 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5±90 درصد) نشان داد که غلظت مزرعه‌ای و نیمه مزرعه‌ای قارچ و هم‌چنین ترکیب هر کدام با دز معادل LC10 ایمیداکلوپرید به طور قابل توجهی جمعیت شته سبز هلو را کاهش داد. مقایسه میانگین درصد مرگ‌ و‌ میر شته‌ها، 7 و 23 روز پس از تیمار بیانگر گسترش بیمارگر در جمعیت شته بود. مقایسة تیمارهای مختلف مشخص نمود، ایمیداکلوپرید تاثیر منفی روی بیمارگری قارچ نداشته بلکه باعث افزایش کارآیی قارچ شد. بیش‌ترین و کم‌ترین میانگین وزن خشک گیاه به ترتیب مربوط به رقم لیکورد در تیمار حاوی غلظت مزرعه‌ای قارچ به علاوه ایمیداکلوپرید (48/0±57/4 گرم) و RGS003 در تیمار حاوی دز زیرکشندگی ایمیداکلوپرید (27/0±29/1 گرم) بود و بین آن‌ها اختلاف معنی‌دار وجود داشت. مقایسة ارقام مختلف نشان داد بیش‌ترین میزان استقرار شته در رقم زرفام (92/126±50/2040 شته) و کم‌ترین آن در رقم (17/213±17/1583 شته) RGS003 اتفاق افتاد، اما بین ارقام لیکورد و زرفام اختلاف معنی‌دار مشاهده نشد. نتایج نشان داد برای کنترل شته سبز هلو، استفاده از غلظت نیمه مزرعه‌ای قارچ به همراه LC10 ایمیداکلوپرید در مقایسه با بقیه‌ی تیمارها می‌تواند بهترین گزینه باشد. چرا که علاوه بر ایجاد میانگین درصد مرگ و میر قابل ملاحظه پس از یک هفته، غلظت کم‌تری از قارچ نیز مورد استفاده قرار گرفت.

کلیدواژه‌ها

رقم کلزا؛ حشره‌کش نئونیکوتینویید؛ شرایط نیمه طبیعی؛ قارچ بیمارگر حشرات

مراجع

1- طالع‌پور ف.، و راشکی م. 1391. بررسی پارامترهای جدول زندگی شته سبز هلو Myzus persicae (Sulzer) روی سه رقم کلزا .Brassica napus L. تحت تاثیر دز زیر کشندگی حشره کش ایمیداکلوپرید. بیستمین کنگره گیاهپزشکی ایران. 7-4 شهریور. شیراز. 742.

2- Ali M.I., Felton G.W., Meade T., and Young S.Y. 1998. Influence of interspecific and intraspecific host plant variation on the susceptibility of heliothines to a baculovirus. Biological Control, 12: 42-49.

3- Behle R.W. 2006. Importance of direct spray and spray residue contact for infection of Trichoplusia ni larvae by field applications of Beauveria bassiana. Journal of Economic Entomology, 99: 1120-1128.

4- Bidochka M.J., and Small C.L. 2005. Phylogeography of Metarhizium, an insect pathogenic fungus. p. 3-27. In: F.E. Vega and Blackwell M. (ed.) Insect-fungal associations. Ecology and evolution. Oxford: University Press.

5- Blackman R.L., and Eastop V.F. 2000. Aphids on the World's Crops: An Identification Guide. 2nd ed. Wiley-Intersci.

6- Boucias D.G., Stokes C., Storey G., and Pendland J.C. 1996. The effects of imidacloprid on the termite Reticulitermes flavipes and its interaction with the mycopathogen Beauveria bassiana. Pflanzenschutz-Nachr. Bayer, 49: 103–145

7- Brown J.Z., Steinkraus D.C., and Tugwell N.P. 1997. The effects and persistence of the fungus Beauveria bassiana (Mycotrol) and imidacloprid (Provado) on tarnished plant bug mortality and feeding. p. 1302-1305. In Proceedings of the Beltwide Cotton Conference, 6–10 Jan. 1997. National Cotton Council, Memphis, USA.

8- Francis F., Vanhaelen N., and Haubruge E. 2005. Glutathione S-transferases in the adaptation to plant secondary metabolites in the Myzus persicae aphid. Archives of Insect Biochemistry and Physiology, 58: 166-174.

9- Inyang E.N., Butt T.M., Ibrahim L., Clark S.J., Pye B.J., Beckett A., and Archer S. 1998. The effect of plant growth and topography on the acquisition of conidia of the insect pathogen Metarhizium anisopliae by larvae of Phaedon cochleariae. Mycological Research, 102: 1365-1374.

10- James R.R., and Elzen G.W. 2001. Antagonism between Beauveria bassiana and imidacloprid when combined for Bemisia argentifolii (Homoptera: Aleyrodidae) control. Journal of Economic Entomology, 94: 357-361.

11- James D.G., and Price T.S. 2002. Fecundity in two-spotted spider mite (Acari: Tetranychidae) is increased by direct and systemic exposure to imidacloprid. Journal of Economic Entomology, 95: 729-732.

12- Jaronski S.T., Goettel M.S., and Lomer C.J. 2003. Regulatory requirements for ecotoxicological assessments of microbial insecticides - how relevant are they? p. 237-260. In: H.M.T. Hokkanen, and A.E. Hajek (ed.) Environmental impacts of microbial insecticides. Dordrecht, Kluwer Academic Publishers, the Netherlands.

13- Linda A.M., and Blackman R.L. 2003. Insecticide resistance in the aphid Myzus persicae: chromosome location and epigenetic effects on esterase gene expression in clonal lineages. Biological Journal of Linnean Society, 79: 107-113.

14- Nishimura J., Kanda Y., Okazawa A., and Ueno T. 1994. Relationship between insecticidal and neurophysiological activities of Imidacloprid and related compounds. Pesticide Biochemistry and Physiology 50: 51-59.

15- Parker B.L., Skinner M., Costa S.D., Gouli S., Reid W., and Bouhssini M.E. 2002. Entomopathogenic fungi of Eurygaster integriceps Puton (Hemiptera: Scutelleridae): collection and characterization for development. Biological Control, 27: 260-272.

16- Saljoqi A.U.R., and van Emden H.F. 2003. Selective toxicity of different insecticicdes to the the peach-potato aphid Myzus persicae (Sulzer) (Homoptera: Aphididae) and its parasitoid Aphidius matricariae Haliday (Hymenoptera; Aphidiidae) in two differential resistant potato cultivars. Online Journal of Biological Science, 3: 215-227.

17- SAS 1989. SAS/STAT Users Guide, version 6, Vols. 1 and 2. SAS Institute Inc. Cary, NC.

18- Wang X.Y., Yang Z.Q., Shen Z.R., Lu J., and Xu W.B. 2008. Sublethal effects of selected insecticides on fecundity and wing dimorphism of green peach aphid (Homoptera: Aphididae). Journal of Applied Entomology 132: 135-142.

19- Ye S.D., Dun Y.H., and Feng M.G. 2005. Time and concentration dependent interactions of Beauveria bassiana with sublethal rates of imidacloprid against the aphid pests Macrosiphoniella sanborni and Myzus persicae. Annals of Applied Biology, 146: 459-468.

20- Zwart R., Oortgiesen M., and Vijverberg H.P.M. 1992. The nitromethylene heterocycle 1-(pyridin-3-yl-methyl)-2-nitromethylene-imidazolidine distinguishes mammalian from insect nicotinic receptor subtypes. European Journal of Pharmacology -Environmental Toxicology and Pharmacology section, 228: 165-169.