بررسی برخی ویژگی‌های جوانه‌زنی گیاه مریم گلی سهندی (Boiss & Buhse Salvia sahendica) در شرایط تنش‌های خشکی و شوری

پژوهشهای زراعی ایران

مقاله 15، دوره 10، شماره 4 - شماره پیاپی 28، دی 1391، صفحه 764-773   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/gsc.v10i4.20387

نویسندگان

محمّدتقی عبادی^* ؛ اکرم فرزانه؛ عباداله عبادی؛ سید حسین نعمتی

دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

جنس مریم گلی در ایران دارای 58 گونه گیاهی علفی یکساله و چندساله است که 17 گونه ی آن انحصاری بوده که یکی از آنها معروف به مریم گلی سهندی با نام علمی Boiss & Buhse Salvia sahendica است. به منظور بررسی عکس العمل جوانه‌زنی بذر این گیاه به تنش خشکی ناشی از پلی اتیلن گلایکول 6000 و همچنین تنش شوری ناشی از کلرید سدیم، دو آزمایش مستقل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. آزمایش اول شامل اثر سطوح مختلف خشکی (صفر، 2-، 4-، 6-، 8- و 10- بار) و آزمایش دوم شامل اثر سطوح مختلف شوری (صفر، 50، 100، 150، 200 و 250 میلی مولار) بر درصد و سرعت جوانه زنی، شاخص بنیه، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه بود. نتایج نشان دهنده اثر معنی دار تیمارهای خشکی و شوری بر تمامی صفات مورد بررسی بود. در بررسی اثر تنش خشکی، بیشترین و کمترین درصد جوانه‌زنی در تیمار 2- بار و 10- بار (به ترتیب 11/60 و 55/41 درصد) و بیشترین شاخص بنیه در تیمار 4- بار (07/62) مشاهده شد. در بررسی اثر تنش شوری، بیشترین و کمترین درصد جوانه‌زنی در تیمار 50 میلی مولار و 250 میلی مولار (به ترتیب 61/55 و 43/12 درصد) و بیشترین شاخص بنیه در تیمار شاهد (07/54) اندازه‌گیری گردید. طول ریشه‌چه کمتر از طول ساقه‌چه تحت تاثیر تنش ها قرار گرفت. با توجه به نتایج این تحقیق به نظر می رسد مریم گلی سهندی تحمل نسبتا خوبی به شرایط تنش خشکی و شوری در مرحله جوانه‌زنی دارد.

کلیدواژه‌ها

مریم گلی سهندی؛ تنش‌های محیطی؛ درصد و سرعت جوانه‌زنی؛ طول ریشه‌چه و ساقه‌چه