بررسی اثرات جایگزینی کاه ماش با کاه گندم یا سیلاژ ذرت بر عملکرد، تخمیر شکمبه‌ای و فراسنجه‌های خونی در بره‌های نر پرواری

پژوهشهای علوم دامی ایران

مقاله 3، دوره 9، شماره 3، زمستان 1396، صفحه 300-313  

نوع مقاله: علمی پژوهشی - تغذیه نشخوارکنندگان

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/ijasr.v9i3.52536

نویسندگان

ایمان مهرامیری؛ مرتضی چاجی ؛ صالح طباطبایی وکیلی؛ طاهره محمدآبادی ؛ محسن ساری

دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان

چکیده

آزمایش حاضر به منظور بررسی اثرات جایگزینی کاه ماش با کاه گندم و سیلاژ ذرت بر قابلیت هضم، عملکرد و جمعیت پروتوزوآی شکمبه در بره‌های نر عربی انجام گرفت. در مرحله اول پس از تعیین سطح مناسب جایگزینی کاه ماش با کاه گندم و سیلاژ ذرت با استفاده از روش هضم دو مرحله‌ای، بره‌ها با جیره‌های آزمایشی برگزیده از مرحله اول شامل جیره فاقد کاه ماش (شاهد)، 100 درصد جایگزینی کاه ماش ‌به‌جای کاه گندم (جیره 1)، 25 درصد جایگزینی کاه ماش به‌جای سیلاژ ذرت (جیره 2) و 50 درصد جایگزینی کاه ماش به‌ جای سیلاژ ذرت (جیره 3) در قالب طرح کاملا تصادفی برای تعیین قابلیت هضم، تخمیر و عملکرد پروار تغذیه شدند. برای تعیین قابلیت هضم، حیوانات در یک وعده صبح با جیره‌های مورد آزمایش تغذیه شدند و جهت محاسبه قابلیت هضم، مقدار خوراک داده شده، باقی‌مانده و مدفوع روزانه جمع‌آوری و وزن آنها ثبت شد. جهت اندازه‌گیری فراسنجه‌های خونی و تخمیری شکمبه و شمارش جمعیت پروتوزوآیی شکمبه در روزهای پایانی آزمایش، از دام‌ها خون و مایع شکمبه گرفته شد. در مرحله دوم، جهت برآورد ضریب تبدیل و افزایش وزن روزانه از بره‌های نر با میانگین وزن 24 کیلوگرم و سن 5 ماه استفاده شد. طول دوره آزمایش 60 روز شامل 15 روز عادت‌پذیری و ۴۵ روز نمونه‌‌گیری و وزن‌کشی بود. نتایج تعیین سطح مناسب نشان داد که از نظر قابلیت هضم اختلافی بین جیره‌های آزمایشی وجود نداشت. نتایج حاصل از آزمایش دوم نشان داد که از نظر مقدار خوراک مصرفی در کل دوره بین جیره‌ها اختلاف وجود داشت و در جیرهای حاوی کاه ماش (جیره ۱ و ۳ به استثناء ۲) بیشتر از شاهد بود. بیشترین قابلیت هضم مواد مغذی مربوط به جیره یک بود. در مورد فراسنجه‌های خونی و شکمبه‌ای مورد ارزیابی، اختلاف معنی‌داری بین جیره‌ها مشاهده نشد. از نظر میانگین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک، اختلاف معنی‌داری بین جیره‌های آزمایشی مشاهده نشد. بنابراین، با توجه به عدم اختلاف در عملکرد هضم و پروار بره‌ها در آزمایش حاضر و حتی نتایج بهتر در برخی موارد نظیر مصرف خوراک کل دوره، افزایش وزن روزانه تا ۱۵ و ۳۰ روزگی و ضریب تبدیل تا ۱۵ روزگی، استفاده از کاه ماش به دلیل ارزان‌تر بودن و فراوانی آن در فصل‌هایی خاص از سال به صورت جایگزینی برای کاه گندم یا سیلاژ ذرت کم دانه در تغذیه بره‌های پرواری توصیه می‌شود.

کلیدواژه‌ها

افزایش وزن روزانه؛ پروتوزوآی شکمبه؛ ضریب تبدیل خوراک؛ قابلیت هضم؛ نیتروژن آمونیاکی

مراجع

1- AOAC. Intenational. 2012. Official Method of Analysis. 19th ed. AOAC International, Gaithersburg, MD.

2- Bannink, A., and A. Tamming. 2005. Rumen Function. Pages 263-270 in Quantitative Aspects of Ruminant Digestion and Metabolism. J. Dijkstra., J. M. Forbes and J. France. CABI Publishing, UK.

3- Bonhomme, A. 1990. Rumen ciliate: their metabolism and relationship with bacteria and their hosts. Animal Feed Science and Technology, 30: 203-266.

4- Broderick, G. A., and J. H. Kang. 1980. Automated simultaneous determination of ammonia and total amino acids in ruminal fluid and in vitro media. Journal of Dairy Science, 63: 64–75.

5- Chaji, M. 2014. Applied animal nutrition, feed and feeding. Norbakhsh. Tehran. (In Persian)

6- Chen, Z, and H. Sayfert. 2004. An energy rich diet Causes rumen papilla proliferation associated with more IGF type1 receptors and increased plasma IGF-1 concentration in young goat. Journal of Nutrition, 134: 11-17

7- Dahmardeh, M., and Kh. Rigi. 2013. Evaluate the performance and quality of forage intercropping maize (Zea mays L.) and green mung bean (Vigna radiata L.). Iranian crop science, 44(1): 159-168. (In Persian)

8- Davidson, S., B. A. Hopkins., D. E. Diaz., S. M. Bolt., C. Brownie., V. Fellner, and L. W. Whitlow. 2003. Effects of amounts and degradability of dietary protein on lactation, nitrogen utilization, and excretion in early lactation Holstein cows. Journal of Dairy Science, 86: 1681–1689.

9- Dehority, B. A. 2003. Rumen Microbiology. Academic Press, London.

10- Du, L. 2008. Hull, frolic acid, para-coumaric acid content and particle size characteristics of various barely variation in relation to nutrient availability ruminants. MSc Thesis. University of Saskatchewan Saskatoon, Saskatoon, Canada.

11- Dukes, H. H. 1996. Physiology of Domestic Animals. 11th ed. Ithaca and London.

12- El Shaer, H. M. 2010. Halophytes and salt-tolerant plants as potential forage for ruminants in the Near East region. A Review. Small Ruminant Research, 91: 3–12.

13- FAO, 2009. How to Feed the World in 2050. Food and Agriculture Organization, Rome, Italy.

14- Galindo, J., A. Elias., R. Piedra, and O. Lezcano. 1990. The effect of some zeolite components on the rumen microbial activity of silage diets. Cuban Journal Agriculture Science, 24: 187-195.

15- Hristov, A. N., M. Ivan., L. M. Rode, and T. A. McAllister. 2001. Fermentation characteristics and rumen ciliate protozoal populations in cattle fed medium or high barley based diets. Journal of Animal Science, 79: 515-524

16- Kammes, K. L., and M. S. Allen. 2012. Nutrient demand interacts with forage family to affect digestion responses in dairy cows. Journal of Dairy Science, 95: 3269–3287.

17- Lotfi-noghabi, R., Y. Rozbehan. 2012. The in vitro organic matter digestibility of pistachio hull using rumen fluid in Taleshi sheep. 2012. Iranian Journal of Animal Science, 42: 231-237. (In Persian).

18- Majnoun-Hosseini, N. 1996. Grain legume in Iran. Tehran Jihad Daneshgahi press, Tehran, Iran. (In Persian).

19- Makkar, H. P. S. 2003. Effects and fate of tannins in ruminant animals, adaptation to tannins, and strategies to overcome detrimental effects of feeding tannin-rich feeds. Small Ruminant Research, 49: 241–256.

20- McDonald, P., R. A. Edwards., J. F. D. Greenhalgh., C. A. Morgan., L. A. Sinclair, and R. G. Wilkinson. 2010. Animal Nutrition. 7th ed. Pearson press, Canada.

21- NRC, 2007. Nutritional Requirements of Small Ruminants. National Academy Press, Washington, D.C., USA.

22- Ogimoto, K., and S. Imai. 1981. Atlas of Rumen Microbiology. Japan Scientific Societies Press, Tokyo.

23- Parsa, M, and A. Bagheri. 2008. Legumes. Mashhad Jihad daneshgahi press, Mashhad, Iran. (In Persian).

24- Pond, W. G., D. C. Church., K. R. Pond, and P. A. Schoknecht. 2005. Basic Animal Nutrition and Feeding. 5th ed. John Wiley and Son, Inc. USA.

25- Radostits, O. M, and D. C. Blood, and C. C. Gay. 2005. Veterinary Medicine. 9th. Bailliere Tindall, London.

26- Rahimi, A., A. A. Naserian., R. Valizadeh., A. M. Tahmasbi, and A. R. Shahdadi. 2013. Effects of replacing different levels of alfalfa hay with pistachio hull on feed intake, digestibility of nutrients, rumen fermentative parameters, blood metabolites and nitrogen balance in Balochi male lambs. Iranian Journal of Animal Science Research, 5(3): 190-200. (In Persian).

27- Ramin, A. G., A. Aghazadeh, and T. Karamian. 2007. Evaluate the relationship between dietary protein and energy with milk urea and lactose, and blood glucose and urea in lactating ewes. Iranian Veterinary Journal, 4(3): 24-32. (In Persian).

28- Sallam, S. M. A., M. E. A. Nasser., A. M. EI-Waziry., I. C. S. Bueno, and A. L. Abdalla. 2007. Use of an in vitro rumen gas production technique to evaluate some ruminant feedstuffs. Journal of Applied Sciences Research, 3: 34-42.

29- MJA, 2014. Annual Agricultural Statistics. Ministry of Jihad-e-Agriculture of Iran. Available at http:\www.maj.ir. (In Persian).

30- Tilley, J. M. A, and R. A. Terry. 1963. A two stage technique for the in digestion of forage crops. British Grassland Society, 18: 104-111.

31- VanSoest, P. J., J. B. Robertson, and B. A. Lewis. 1991. Methods of dietary fiber, neutral detergent fiber, and non-starch polysaccharides in relation to animal nutrition. Journal of Dairy Science, 74: 3583– 3597.

32- Williams, A. G, and S. E. Withers. 1993. Changes in the rumen microbial populations and its activities during the refaunation period after the reintroduction of ciliate protozoa into the rumen of defaunated sheep. Canadian Journal of Microbiology, 31: 61-69.