تاثیرلیگنوسولفونات برریشه زایی درون شیشه ای گردو

علوم باغبانی

مقاله 6، دوره 31، شماره 2، شهریور 1396، صفحه 327-337   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jhorts4.v0i0.52658

نویسندگان

مریم افلاکی جلالی^{* 1}؛ عبداله حاتم زاده¹؛ حسن بهرامی سیرمندی²

¹دانشگاه گیلان

²دانشگاه تهران

چکیده

ریزازدیادی گردو برای تکثیر انبوه در مدت زمان کم کاربرد دارد. با این حال سخت ریشه‌زابودن یکی ازعمده‌ترین مشکلات برای تکثیر رویشی گردو به روش ریزازدیادی است. در این مطالعه تاثیر لیگنوسولفونات4 به‌منظور بهبود ریشه‌زایی گردو در شرایط درون شیشه‌ای مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا ریزنمونه‌ها روی محیط کشت درایور-کونیکی5 استقرار یافتند. به‌منظور القای ریشه در ریزنمونه‌ها از دو آزمایش مختلف استفاده شد. در آزمایش اول ریزنمونه‌ها ابتدا به محیط القاء ریشه‌دهی حاوی چهار غلظت ایندول بوتیریک اسید (3، 5، 7 و 10 میلی‌گرم در لیتر) منتقل شدند سپس هر یک از تیمارها در تاریکی به‌مدت 3، 5 و 7 روز قرار داده شدند. تیمار‌های مربوط به غلظت‌های 5 و 7 میلی‌گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسیدو 7 روز تاریکی بالاترین درصد ریشه‌زایی را داشتند. در آزمایش بعدی از ترکیب سه سطح لیگنوسولفونات (1، 2 و 3 گرم در لیتر) ودو غلظت 5 و 7 میلی‌گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید استفاده شد. هر یک ازتیمارها در تاریکی به‌مدت 7 روز قرارداده شدند. پس ازالقای ریشه،ریزشاخه‌ها به محیط نمو ریشه منتقل شدند که شامل یک چهارم غلظت محیط درایور-کونیکی و ورمی‌کولیت بود. با افزایش میزان لیگنوسولفونات میزان ریشه‌زایی کاهش می‌یابد ولی با این حال بالاترین میزان ریشه‌زایی درکل تیمارهای بررسی شده در تیمار 1 گرم در لیتر لیگنوسولفونات به‌دست آمد. این مطالعه اولین گزارش از ریشه‌زایی یک رقم گردو به نام هارتلی6 با استفاده از سینرژیست لیگنوسولفونات می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

ایندول بوتیریک اسید؛ ریشه زایی؛ سینرژیست؛ کشت بافت؛ گردو

مراجع

1- Bahrami H., Vahdati K., Aflaki M., Bahrami S. 2009. Efficient Protocol of Regeneration of Walnut by using Somatic Embryos. p. 29-34. In The 6th National Biotechnology Congress of Iran, 13-15 Aug. 2009. Milad Tower Conference Hall, Tehran, Iran.

2- Barbas E., Jay-Allemand C., Doumas P., Chaillou S., Cornu D. 1993. Effects of gelling agent on growth, mineral composition and naphthoquinone content of in vitro explants of hybrid walnut tree (Juglansregia × Juglansnigra). Annual Science Forestry (Paris) 50, 177-186.

3- Caboni E., Damiano C. 2005. In vitro propagation of walnut (JuglansregiaL.): Critical factors for the induction of the rooting response. ActaHorticulturae. 705, 329-333.

4- Cheng T.Y. 1975. Adventitious bud formation in culture of Douglas fir (PseudotsugamenziensiiMirb, Franco). Plant Sience. 5, 97-102.

5- Caboni E., Lauri P. 1995. Effetto di fattorichimici, fisici e trasformazionelocalizzatasullaradicazione in vitro di noce. ItalusHortus 4(2):49-53.

6- Cheniany M., Ebrahimzadeh C., Masoudi-nejad A., Vahdati K., Leslie C. 2010. Effect of endogenous phenols and some antioxidant enzyme activities on rooting of Persian walnut (JuglansregiaL.). African Journal of Plant Science. Vol. 4(12):479-487.

7- Cornu D., Jay-Allemand C. 1989. Micropropagation of hybrid walnut trees (Juglansnigra × Juglansregia) through culture and multiplication of embryos. Annual Science For (Paris) 46 (Supplement), 113s-116s.

8- Driver J.A., and Kuniyuki A.H. 1984. In vitro propagation of Paradox walnut rootstock. Horticulture Science 19, 507-509.

9- Duroux L., Fontaine F., Breton C., Charpentier J., Doumas P., Jay-Allemand C. 1997. Biology of Root Formation and Development A. Altman, and Y. Waisel, (Eds). Plenum Press, New York, 75.

10- Gamborg O.L., Miller R.A., Ojima K. 1968. Nutrient requirements of suspension cultures of soybean root cells. Experimental Cell Research. 50, 151-158.

11- Gaspar T., Kevers C., Penel C., Greppin H., Reid D., Thorpe T. 1996. Plant hormones and plant growth regulators in plant tissue cultures. In Vitro Cellular and developmental Biology 32:272-289.

12- Gross D., Parthier B. 1994. Novel natural substances acting in plant growth regulation. Journal of Plant Growth Regulation 13:93-114.

13- Gruselle R., Badia N., Boxus Ph. 1987. Walnut micropropagation, first results, ActaHorticulturae, 212:221-230.

14- Hasey J.K., WesterdahlBB.,MickeWc., Ramos D.E., Yeater J.T. 2001. Yield performance of ownrooted ‘Chandler’ walnut versus ‘Chandler’ walnut on Paradox rootstock. ActaHorticulturae 544, 489–493.

15- Hausman J., Kevers C., Gaspar T. 1995. Auxin-polyamine interaction in the control of the rooting inductive phase of poplar shoots in vitro. Plant Science 110:63-71.

16- Jey-Allemand C., Capelli P., Cornu D. 1992. Root development of in vitro hybrid walnut micro cuttings in a vermiculite containing gelrite medium. Scientia Horticulturae 51, 335-342.

17- Kevers C., Coumans M., De Greef W., Jacobs M., Gaspar T. 1981. Organogenesis in habituated sugarbeet callus: auxin content and protectors, peroxidase pattern and inhibitors. Zeitschrift fur pflanzenzuchtung journal of plant breeding 101:79-87.

18- Leslie C., McGranahan G. 1992. Micropropagation of Persian walnut (JuglansregiaL.). In: Bajaj, Y.P.S. (Ed.), Biotechnology in Agriculture and Forestry, Vol. 18. High-Tech and micropropagation. Springer, Berlin, pp. 136-150.

19- Lloyd G., McCown B. 1981. Commercially feasible micropropagation of mountain laurel, Kamia latifolia, by the use of shoot tip culture. Proceeding of the Plant Propagator Society. 30, 421-427.

20- Lopez J.M. 2001. Field behavior of self-rooted walnut trees of different cultivars produced by tissue culture and planted in Murcia (Spain). ActaHorticulturae 544, 543–546.

21- McGranahan G., Driver J.A., Tulecke W. 1987. Tissue culture of Juglans In: Cell and Tissue Culture in Forestry, Vol. 3, (Bonga J.M.&Durzan D.J., eds.), MartinusNijhoff, Dordrecht, pp. 261-271.

22- McGranahan G., Leslie C., 1988. In vitropropagation of mature Persian walnut cultivars. HortScience. 23, 220.

23- Murashige T., Skoog F. 1962. A revised medium for rapid growth and bioassays with tobacco tissue cultures. Physiology Plant. 15, 473-479.

24- Pei Z., Murata Y., Benning G., Thomine S., Klusener B., Allen GJ., Grill E., Schroeder JI. 2000. Calcium channels activated by hydrogen peroxide mediate abscisic acid signaling in guard cells. Nature 406: 731–734.

25- Redig P., Shaul O., Inze D., Van Montagu M., Van Onckelen H. 1996. Levels of endogenous cytokinins indole-3-acetic acid and abscisic acid during the cell cycle of synchronized tobacco BY-2 cells. FEBS Letters 391:175–180.

26- Revilla M.A., Majada J., Rodriguez R. 1989. Walnut (JuglansregiaL.) micropropagation. Annual Science Forestry (Paris) 46 (Suppl.), 149s-151s.

27- Rios D., Sanchez-Olate M., Decarli M., Feito M., Rodriguez R. 2005. Bases molecularesdelenraizamiento. In: Sanchez-Olate, M. & Rios, D. (Eds) Biotecnologia vegetal enespeciesleñosas de interesforestal. Facultad de CienciasForestales, Universidad de Concepcion, Chile pp. 79–93.

28- Saadat Y., Hennerty M. 2001. Effects of different in vitro and ex vitro treatments on the rooting performance of Persian walnut (Juglansregia L.) microshoots. ActaHorticulturae 544, 473–480.

29- Sun Q., Sun H., Bell L. 2009. Effect of polyvinyl alcohol on in vitro rooting capacity of shoots in pear clones (Pyruscommunis L.) of different ploidy. Plant Cell Tissue Organ Culture (2009) 99:299–304.

30- Telysheva G., Lebedeva G., Zaimenko N., Grivinya D., Dizhbite T., Virzina O. 1997. Novel lingo-silicon products promoting root system development. In: Altman A, Waisel Y. Biology of root formation and development. New York and London, Plenum Press 92-93.

31- Vahdati K., Leslie C., Zamani Z., McGranahan G. 2004. Rooting and acclimatization of in vitro grown shoots from mature trees of three Persian walnut cultivars. HortScience. 39, 324-327.

32- Vahdati, K., Razaee, R. and Mirmasoomi, M. 2009.Micropropagation of some dwarf and early mature walnut genotypes. Biotechnology 8: 171-175.

33- Van der Krieken W.M., Kodde J., Visser M., Tsardakas D., Blaakmeer A., de Groot K., Leegstra L. 1997. Increased induction of adventitious rooting by slow release auxins and elicitors. In: Altman A, Waisel Y. Biology of root formation and development. New York and London: Plenum Press 95-104.

34- Yamashita TT., inventor. 1996. Method and composition for promoting and controlling growth of plants. US patent 5549729.