تأثیر پتاسیم و شوری بر برخی خصوصیات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی پسته در محیط پرلیت

آب و خاک

مقاله 10، دوره 26، شماره 3، شهریور 1391   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jsw.v0i0.14928

نویسندگان

وحید مظفری^* ؛ لیلا امیدی

دانشگاه ولی عصر رفسنجان

چکیده

به‎منظور بررسی تأثیر پتاسیم و شوری بر برخی پارامترهای مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی پسته (رقم بادامی زرند)، آزمایشی به‎صورت فاکتوریل با دو فاکتور شوری (صفر، 100 و 200 میلی‎مولار کلریدسدیم) و پتاسیم (صفر و 1 میلی‎مولار پتاسیم از منبع نیترات پتاسیم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تکرار در محیط ‎پرلیت انجام شد. جهت بررسی غلظت پرولین و قندهای احیاءکننده در دو زمان مختلف (سه و شش روز پس از اعمال شوری) طرح به‎صورت فاکتوریل اسپلیت با سه تکرار تجزیه گردید و در آن شوری× پتاسیم به‎عنوان فاکتور اصلی در قالب طرح کاملاً تصادفی و زمان به‎عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. نمونه‎برداری‎های مربوط به غلظت پرولین و قندهای احیاءکننده، سه و شش روز پس از اعمال شوری انجام گرفت. نتایج حاصله نشان داد، با افزایش شوری (کلرید سدیم) از صفر به 100 میلی‎مولار، وزن خشک اندام هوایی و ریشه به‌‎ترتیب حدود 17 و 15 درصد افزایش معنی‎داری یافت. با افزایش پتاسیم از صفر به 1 میلی‎مولار، وزن خشک اندام هوایی از 885/0 به 007/1 گرم در هر گلدان رسید. کاربرد 1 میلی‎مولار پتاسیم، ارتفاع گیاه و تعداد برگ را به‎طور معنی‎داری افزایش داد. افزایش شوری موجب افزایش معنی‎دار سدیم و کاهش منیزیم گیاه گردید. غلظت پرولین و قندهای احیاءکننده سه روز پس از اعمال شوری افزایش معنی‎داری حاصل نمود در حالی‎که پتاسیم غلظت پرولین را کاهش داد. هم‎چنین، عامل زمان به‎طور معنی‎داری غلظت قندهای احیاءکننده را تحت تأثیر قرار داد به‏‎طوری که با گذشت 72 ساعت غلظت قندهای احیاءکننده کاهش معنی‎داری حاصل نمود اما در مورد غلظت پرولین این‎گونه نبود.

کلیدواژه‌ها

پتاسیم؛ شوری؛ ‎پرلیت؛ پرولین؛ قند‏های احیاکننده