ایجاد توابع انتقالی جهت بررسی تأثیر کشت درتعیین رطوبت حد ظرفیت مزرعه ونقطه پژمردگی دائم

آب و خاک

مقاله 24، دوره 26، شماره 4، آبان 1391، صفحه 1042-1050   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jsw.v0i0.15324

نویسندگان

حسام آریان پور^* ؛ مهدی شرفا؛ عبدالمجید لیاقت

گروه علوم و مهندسی خاک دانشگاه تهران

چکیده

با توجه به این که رطوبت خاک تابعى از بافت و ساختمان خاک است کشت یا شخم با تغییر در آن ها می تواند رطوبت قابل دسترس خاک را دستخوش تغییرات کند. جهت بررسی تأثیر دست خوردگی خاک (کشت) برروی رطوبت حد ظرفیت مزرعه و نقطه پژمردگی دائم، توابع انتقالی نقطه-ای در خاک های کشت نشده ایجاد شد تا میزان تغییرات رطوبت خاک های جفت زیر کشت آن ها پیش بینی گردد. بدین منظور 64 نمونه خاک، از اراضی کشت نشده و جفت زیر کشت آن ها در منطقه آبیک قزوین انتخاب و خصوصیات زودیافت آن شامل توزیع اندازه ذرات خاک به روش هیدرومتری، کربن آلی به روش والکلی و بلک، کربنات کلسیم معادل به روش کلسیمتری، جرم مخصوص ظاهری به روش سیلندری، ظرفیت تبادل کاتیونی به روش استات سدیم و واکنش خاک با نسبت 5:1 اندازه گیری شد. میزان رطوبت خاک کشت نشده با استفاده از دستگاه صفحات فشاری در مکش های 33/0 و 15 بار اندازه گیری شد و توابع انتقالی نقطه ای با استفاده از رگرسیون خطی به روش حذف پس رو به دست آمدند. با استفاده از این توابع میزان رطوبت در خاک های زیر کشت برآورد و با میزان اندازه گیری شده مقایسه گردید. نتایج نشان داد این توابع در تعیین رطوبت ظرفیت مزرعه و نقطه پژمردگی دائم به ترتیب برآوردی بیشتر و کمتر از واقعیت نشان دادند. در واقع کشت سبب کاهش توانایی خاک در نگهداری رطوبت گردید. و ضریب همبستگی بین رطوبت اندازه گیری شده و برآورد شده از نمونه خاک های زیر کشت در نقطه پژمردگی دائم از حد ظرفیت مزرعه بیشتر است.

کلیدواژه‌ها

توابع انتقالی نقطه ای؛ خاک زیر کشت؛ رطوبت قابل دسترس