بررسی تنوع ژنتیکی در جمعیت اسب‌های عرب ایرانی

پژوهشهای علوم دامی ایران

مقاله 3، دوره 11، شماره 4 - شماره پیاپی 40، دی 1398، صفحه 481-487   

نوع مقاله: علمی پژوهشی- ژنتیک و اصلاح دام و طیور

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/ijasr.v11i4.72653

نویسندگان

سروین جباری¹؛ محمدرضا مشایخی^{* 2}؛ علی حسن پور¹؛ بهزاد شیرمحمدلی¹

¹دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

²گروه ژنتیک، واحد تبریز،دانشگاه آزاد تبریز، تبریز، ایران

چکیده

اسب حیوانی است که در طول تاریخ همواره کنار انسان بوده و در تشکیل تمدن بشری نقش مهمی داشته است. نژادهای متنوعی از این حیوان در سراسر جهان وجود دارد که ازلحاظ ظاهری با یکدیگر تفاوت دارند. امروزه پژوهشگران از نشانگرهای مولکولی مانند STR های معرفی‌شده از سوی انجمن ژنتیک حیوانات، جهت مطالعات ژنتیکی و تعیین اصل و نسب استفاده می‌کنند که می‌توانند خطاها را به حداقل برساند. در این مطالعه، تنوع ژنتیکی 50 راس اسب نژاد عرب موردبررسی قرار گرفت. برای این منظور از نشانگرهای ریز­ماهواره پیشنهادی ISAG استفاده شد. این نشانگرها شامل ریز ماهواره‌های ASB17، LEX3، HMS1، CA425 می‌باشند. این جایگاه‌ها توسط روش مولتی­پلکس PCR با چهار جفت پرایمر نشان‌دار به رنگ فلورسانس تکثیر شدند. سپس اندازه محصولات حاصل از PCR توسط الکتروفورز مویینه جداسازی و موردبررسی قرار گرفتند. پس از آنالیز داده‌ها، نتایج نشان داد که تعداد آلل‌های مشاهده‌شده برای هر جایگاه از 5 تا 9 آلل متغیر بود. بیشترین تعداد آلل مربوط به نشانگر LEX3 با 9 آلل بود و بیشترین مقدار هتروزیگوسیتی را نشانگر ASB17 دارا بود. جایگاه CA425 دارای 5 آلل بود که کمترین تعداد آلل در میان جایگاه‌های بررسی‌شده را داشت و جایگاه LEX3 دارای پایین‌ترین مقدار هتروزیگوسیتی بود. همچنین بیشترین مقدار PIC و نیز شاخص شانون برای جایگاه LEX3 و کمترین مقدار برای جایگاه CA425 مشاهده شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان‌داد که تنوع ژنتیکی جمعیت اسب‌های عرب، فراوانی بسیار بالایی در مقایسه با سایر نژادهای اسب دارد.

کلیدواژه‌ها

اسب عرب؛ تنوع ژنتیکی؛ مولتی پلکسSTR؛ PCR

مراجع

1. Blood, D. C., and V. P. Studdert. 1988. Baillière's comprehensive veterinary dictionary. Publisher of book: Baillière Tindall. PP 1123.

2. Wilson, D. E., and D. M. Reeder. 2005. Mammal species of the world: a taxonomic and geographic reference. Journal of Mammalogy, 88 (3): 824–830.

3. Anthony, D. W., and D. R. Brown. 2003. Eneolithic horse rituals and riding in the steppes: new evidence. Publisher book: McDonald Institute for Archaeological Research, pp 55-68.

4. Warmuth, V., A. Eriksson., M. A. Bower., G. Barker., E. Barrett., B. K. Hanks., S. Li., D. Lomitashvili., M. Ochir-Goryaeva., and G. V. Sizonov. 2012. Reconstructing the origin and spread of horse domestication in the Eurasian steppe. Proceedings of the National Academy of Sciences, 8202-8206.

5. Bennett, D., R.S. Hoffmann. 1999. Equus caballus Linnaeus, 1758 Horse. Mammalian Species, 1: pp 73.

6. Schuurman, N. 2017. The Transnational Image of the Spanish Horse in the Leisure Horse Trade. Equestrian Cultures in Global and Local Contexts, Springer. 119-129.

7. Mahrous, K.F., H.I. Shafey, E.A. Balabel, O.E. Othman. 2017. Genetic Biodiversity analysis of two Mitochondrial genes in Arabian and Thoroughbred Horses. Biosciences Biotechnology Research Asia, 14 (1): 25-32.

8. Dieringer, D., C. Schlötterer. 2003. Microsatellite analyser (MSA): a platform independent analysis tool for large microsatellite data sets. Molecular Ecology Notes, 3 (1): 167-169.

9. Georgescu, S.E., E. Condac, M. Rebedea, C. DumitruTesio, A. Dinischiotu, M. Costache. 2005. Arabian horses genotyping using seventeen microsatellites. Archiva Zootechnica, 8: 169-175.

10. Haghparast, N., M. Pakzad, P. Farzaneh, M. Ebrahimi, V. Hajihosseini, M. Tondar, H. Baharvand. 2014. Stem Cell Banking in Iran. Stem Cell Banking, Springer. 123-141.

11. Caetano, A.R., Y.-L. Shiue, L.A. Lyons, S.J. O'Brien, T.F. Laughlin, A.T. Bowling, J.D. Murray. 1999. A comparative gene map of the horse (Equus caballus). Genome Research, 9 (12): 1239-1249.

12. Kimpton, C., D. Fisher, S. Watson, M. Adams, A. Urquhart, J. Lygo, P. Gill. 1994. Evaluation of an automated DNA profiling system employing multiplex amplification of four tetrameric STR loci. International Journal of Legal Medicine, 106: 302-311.

13. Hirota, K.-i., H. Kakoi, H. Gawahara, T. Hasegawa, T. Tozaki. 2010. Construction and validation of parentage testing for thoroughbred horses by 53 single nucleotide polymorphisms. Journal of Veterinary Medical Science, 72 (6): 719-726.

14. Lee, S.-y., G.-j. Cho. 2006. Parentage testing of Thoroughbred horse in Korea using microsatellite DNA typing. Journal of Veterinary Science, 1 (7): 63-67.

15. Va, M.A., M.R. Mashayekhi, A. Hasan pour, M.R. Ayubi. 2017. Evaluation of the genetic diversity of Iranian Kurdish horses. Journal of Animal Science Researches, 27 (1): 95-102. (In Persian)

16. Aljanabi, S.M., I. Martinez. 1997. Universal and rapid salt-extraction of high quality genomic DNA for PCR-based techniques. Nucleic Acids Research, 25 (22): 4692-4693.

17. Voorrips, R.E. 2002. MapChart: software for the graphical presentation of linkage maps and QTLs. Journal of Heredity, 93 (1): 77-78.

18. Ala-Amjadi, M., H. Mehrabani Yeganeh, M. Sadeghi. 2017. Study of Genetic variation in Iranian Kurdish horse using microsatellite marker. Iranian Journal of Animal Science, 48 (3): 335-342. (In Persian)

19. Botstein, D., R.L. White, M. Skolnick, R.W. Davis. 1980. Construction of a genetic linkage map in man using restriction fragment length polymorphisms. American Journal of Human Genetics, 32 (3): 314-331.