تأثیر عملیات خاک‌ورزی در شب و روز و کاربرد مقادیر کاهش یافته علف‌کش‌های ایمازتاپیر و تریفلورالین بر کنترل علف‌های‌هرز، عملکرد و اجزاء عملکرد نخود

پژوهشهای زراعی ایران

مقاله 9، دوره 13، شماره 1 - شماره پیاپی 34، فروردین 1394، صفحه 81-91   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/gsc.v13i1.23396

نویسندگان

عباس عباسیان^{* 1}؛ محمدحسن راشد محصل¹؛ احمد نظامی¹؛ ابراهیم اﯾﺰدی درﺑﻨﺪی²

¹دانشگاه فردوسی مشهد

²داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮدوﺳﯽ مشهد

چکیده

آزمایشی جهت کنترل علف‌های‌هرز نخود به صورت طرح بلوک‌های نواری با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی در آزمایش شامل سیستم خاک ورزی در سه سطح (خاک‌ورزی در شب، روز و شخم در روز با محافظ نوری) به عنوان عامل اصلی و مقادیر علف‌کش تریفلورالین (480، 960 و 1440 گرم ماده موثره) و ایمازتاپیر (50، 100 و 150 گرم ماده موثره) و شاهد عاری از علف‌های‌هرز در تمام فصل رشد و شاهد بدون وجین عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد زیست توده علف‌های‌هرز در انتهای فصل رشد در تیمار خاک‌ورزی در روز، خاک‌ورزی در شب و خاک‌ورزی در روز با محافظ نوری به ترتیب 86، 127 و 148 گرم بر متر مربع بود که نشان از عدم کارآیی خاک‌ورزی در شب و خاک‌ورزی در روز با محافظ نوری در کنترل علف‌های‌هرز داشت. عملکرد دانه نخود در بین مقادیر مختلف کاربرد علف کش‌ها تفاوت معنی‌داری (05/0P≤ ) داشت، بطوریکه کمترین عملکرد دانه مربوط به تیمار شاهد بدون کنترل (123 گرم بر متر مربع) و بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار شاهد کنترل (208 گرم بر متر مربع) بود. مقادیر کاهش یافته تریفلورالین و ایمازتاپیر توانست موجب کنترل کافی علف‌های‌هرز شوند بدون اینکه تأثیر منفی بر عملکرد نخود داشته باشند. کارآیی ایمازتاپیر در کنترل علف‌های‌هرز بهتر از تریفلورالین بود

کلیدواژه‌ها

پرسویت؛ ترفلان؛ شخم شب؛ کنترل نوری

مراجع

1- احمدی، غ. ح. 1376. دوره بحرانی کنترل علف های هرز در نخود دیم. پایان نامه کارشناسی ارشد زراعت. دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد.

2- بیات، م. ل. 1388. تأثیر تراکم گیاه زراعی، علف هرز و مقادیر کاهش یافته علف کش 2,4-D + MCPA بر کنترل تاج خروس ریشه قرمز (Amaranthus retroflexus) در ذرت. پایان نامه دکتری زراعت. دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد.

3- پارسا، م. و باقری، ع. ا. 1392. حبوبات. چاپ دوم انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد. 528 صفحه.

4- حیدری، م. 1390. بررسی تأثیر روش های خاک ورزی در تاریکی و روشنایی و کاربرد علف کش های ایمازتاپیر و تریفلورالین بر کنترل علف های هرز، عملکرد و اجزای عملکرد عدس. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد. 100 صفحه.

5- راشد محصل، م. ح.، راستگو، م.، موسوی، ک.، ولی الله پور، ر.، و حقیقی، ع. 1385. مبانی علم علف های هرز. انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد. 534 صفحه

6- راشد محصل، م. ح.، موسوی، ک.، 1385. اصول مدیریت علف های هرز. انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد. 442 صفحه.

7- سادات حسینی، ث.، م. ت. برارپور، ن. ع، بابائیان جلودار، و ع. م منسوجی. 1380. مبارزه با علف های هرز سویا (Glycine max L.) با میزان کاهش یافته علف کش ها. مجله علوم زراعی. 3 (4): 29-39.

8- سازمان هواشناسی و پژوهشکده اقلیم استان خراسان رضوی، 1389.

9- مرادی، ع. 1388. ارزیابی کارآیی علف کش های ایمازتاپیر اکسی فلورفن، ترفلان، پندیمتالین و وجین دستی در مزارع نخود در منطقه مشهد. پایان نامه کارشناسی ارشد شناسایی و مبارزه با علف های هرز. دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد.

10- موسوی، س. ک.، و احمدی، ع. 1388. پاسخ عملکرد و اجزای عملکرد نخود به تاریخ کاشت، تراکم کاشت و تداخل علف های هرز در شرایط دیم استان لرستان. مجله حفاظت گیاهان (علوم و صنایع کشاورزی) ج. 23، ش. صفحه13-1

11- موسوی، ک. 1388. ارزیابی کارایی برخی علف کش ها در کنترل علف های هرز نخود و زیست سنجی اثرات باقی مانده آنها در فصل بعد بر جوانه زنی و رشد رویشی گندم. مجله پژوهش های زراعی ایران. جلد 7، شماره 1، صفحه 239-229.

12- نساری، ن. 1389. بررسی اثرات شخم و روش های کنترل علف های هرز بر تراکم و زیست توده علف های هرز و عملکرد و اجزاء عملکرد و اجزاء عملکرد ارقام مختلف نخود. پایان نامه کارشناسی ارشد شناسایی و مبارزه با علف های هرز. دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد.

13- Ascard, J. 1994. Soil cultivation in darkness reduced weed emergence. Journal of Acta Horticulture, 372: 167-177.

14- Buhler, D. D. 1997. Effects of tillage and light environment on emergence of 13 annual weeds. Journal of Weed Technology, 11: 496-501.

15- Hamill, A. S. and J. Zhang. 1995. Herbicide reduction in metribuzin based weed control programs in corn. Canadian. Journal. Plant Science. 75: 927–933.

16- Hartmann, K. M., and A. Mollwo, 2000. Photocontrol of germination: sensitivity shift over eight decades within one week. Zeitschrift fur Pflanzenkrankheiten und Pflanzenschutz, Sonderheft XVII: 125-131.

17- Juroszek, P., and R. Gerhards, 2004. Photocontrol of weeds. Journal of Agronomy & Crop Science, 190: 402-415.

18- Libeman, M., C. Mohler, and C. Staver. 2001. Ecological management of agricultural weeds . 1nd ed. Cambridge university press.

19- Solh, M. B. and Pala, M. 1990. Weed control in chickpea. Options Mediterraneennes-serie seminaries - No. 9: 93-99. Ciheam-Options Mediterraneennes. http://ressources.ciheam.org

20- Steckel, L. E., M. S. DeFelice and B. D. Sims. 1990. Integrating reduced rates of postemergence herbicides and cultivation for broadleaf weed control in soybeans (Glycine max). Weed Science. 38: 541–545.