بررسی تأثیر سطوح مختلف دما و pH بر چندگونه Trichoderma در کنترل بیولوژیکی پژمردگی فوزاریومی گوجه‌فرنگی در شرایط آزمایشگاه و گلخانه

پژوهش های حفاظت گیاهان ایران

مقاله 2، دوره 32، شماره 2 - شماره پیاپی 40، شهریور 1397، صفحه 195-199   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jpp.v32i2.60019

نویسندگان

رقیه حبیبی^{* 1}؛ کامران رهنما¹؛ میثم تقی نسب²

¹دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

²دانشگاه علوم کشاورزی و منابع زبیعی گرگان

چکیده

پژمردگی آوندی گوجه‌فرنگی ناشی از Fusarium oxysporum یکی از مشکلات اساسی در تولید این محصول است. به منظور بررسی اثر دما و pH بر فعالیت آنتاگونیستی چند گونه Trichoderma بومی مزارع جالیز، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در شرایط آزمایشگاه و گلخانه‌ای انجام شد. نتایج کشت متقابل نشان داد تمام پنج جدایه بومی این قارچ قادر به کاهش رشد میسلیومی بیمارگر در شرایط آزمایشگاه بودند. توانایی گونه‌های Trichoderma در بازدارندگی از رشد بیمارگر، با هم و در دما و pH‌های متفاوت اختلاف معنی‌داری در سطح یک درصد داشت. گونه‌ی(Ah90) T. harzianum با 33/58 درصد بازدارندگی از رشد در دمای 30 درجه‌سانتی‌گراد و pH 5/6 بالاترین فعالیت آنتاگونیستی را داشت. در آزمایشات گلخانه‌ای پس از گذشت 35 روز اندازه‌گیری شاخص‌های رشدی بوته‌های گوجه‌فرنگی مربوط به هر تیمار اختلاف معنی‌داری با شاهد در هر دو روش تزریق سوسپانسیون و اختلاط عوامل بیوکنترل با خاک نشان داده شد. با توجه به گروه‌بندی آماری، توان کنترل‌کنندگی تیمار آنتاگونیست(Ah90) harzianum T. به‌همراه بیمارگر نسبت به دو گونه دیگر در مقایسه با شاهد آلوده به مراتب بیشتر بوده و به‌ترتیب با 02/2 و 14/2 گرم در افزایش وزن تر و وزن خشک اندام‌هوایی و 32/2 سانتی‌متر در افزایش ارتفاع گیاه همراه بود.

کلیدواژه‌ها

پژمردگی آوندی؛ جدایه‌های Trichoderma؛ کنترل زیستی؛ محرک رشد گیاه

مراجع

1- Abdollahi M, Ommati F., and Zaker M. 2012. The in vitro efficacy of Trichoderma isolates against Pythium aphanidermatum, the causal agent of sugar beet root rot. Journal of Research in Agricultural Science, 8: 79-87.

2- Baghani F., Rahnama K., Aqajani M.A., and Dehghan M.A. 2012. Biological control of Fusarium head blight (Fusarium graminearum) by application of three native Trichoderma species in field. Journal of Plant Production Researches, 19: 123-139.

3- Begoude B.A.D., Lahlali R., Friel D., Tondje P.R., and Jijakli H.M. 2006. Response surface methodology study of the combined effects of temperature, pH, and aw on the growth rate of Trichoderma asperellum. Journal of Applied Microbiology, 103: 845-854.

4- Clarkson J.P., Phelps K., Whipps J.M., Young C.S., Smith J.A., and Watling M. 2004. Forecasting Sclerotinia disease on lettuce: Toward developing a prediction model for carpogenic germination of Sclerotinia. Phytopathology, 94: 268-279.

5- Habibi R., Rahnama K., and Taghinasab M. 2015. Evaluating the effectiveness of native Trichoderma species in production of extracellular enzymes during interaction with plant pathogenic fungus Fusarium oxysporum. Journal of Applied Research in Plant Protection, 4: 1-13.

6- Mahmoudi Sh., and Hakimian M. 2001. In Soil Basics translation. Tehran University Press. In: artistic D. feet. (Author), pp. 506- 554.

7- Najafi S., Mirseyed Hosseini M., and Alaee A. 2012. Study of the effect of micronutrient enriched sulfur fertilizer application in a calcareous soil. Journal of Water and Soil, 26: 95-103.

8- Ramezani H. 2010. Antagonistic effects of Trichoderma spp. against Fusarium oxysporum f. sp. Lycopersici causal agent of tomato wilt. Plant Protection Journal, 2: 167-173.

9- Romero Arenas O., Huato M.Á.D., Treviño I.H., Parraguire Lezama J.F.C., Garcia A.A., and Victoria Arellani A.D. 2012. Effect of pH on growth of the mycelium of Trichoderma viride and Pleurotus ostreatus in soild cultivation medium. African Journal of Agricultural Research, 7: 4724-4730.

10- Shahsavari A., Pyrdshty H., Motaghiyan A., and Tajik Ghanbari M.A. 2010. Response growth and yield characteristics of wheat (Triticum aestivum L.) to the use of farmyard manure, Trichoderma species (Trichoderma spp.) and Pseudomonas (Pseudomonas spp.). Journal of Agro Ecology, 2: 448-458.