بهینه سازی عملکرد آبیاری جویچه ای با استفاده از مدل WinSRFRدر شرایط تحکیم بستر کاشت چغندرقند

آب و خاک

مقاله 19، دوره 27، شماره 6، اسفند 1392، صفحه 1281-1293  

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jsw.v0i0.25268

نویسندگان

وحید رضا وردی نژاد ¹؛ امیر نورجو²

¹دانشگاه ارومیه

²مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی

چکیده

به منظور بررسی تأثیر تحکیم بستر جویچه بر عملکرد آبیاری جویچه‌ای، آزمایش مزرعه ای تحت کشت چغندرقند در منطقه نقده انجام گردید. برای بدست آوردن داده های صحرایی، چهار تیمار تحکیم بستر جویچه شامل تحکیم در یک نوبت غلطک زنی (B1)، دو نوبت غلطک زنی (B2)، سه نوبت غلطک زنی (B3) و بدون غلطک زنی (B0) طی سال 1388 اجرا و اکثر پارامترهای ارزیابی برداشت گردید. مدل آبیاری سطحی WinSRFR با استفاده از اطلاعات اندازه گیری شده مزرعه ای واسنجی و ارزیابی شد. پارامترهای نفوذ و زبری مانینگ جویچه به روش بهینه سازی چند سطحی، واسنجی گردید. حداکثر خطای نسبی مدل در برآورد زمان پیشروی، پسروی و رواناب خروجی در تیمارهای مختلف به ترتیب 1/2، 7/4 و 5/4 درصد به دست آمد. متوسط بازده کاربرد 13 نوبت آبیاری صورت گرفته برای هر یک از تیمارهای B0، B1، B2 و B3 به ترتیب 03/50، 77/55، 22/60 و 31/62 درصد محاسبه گردید. به منظور ارتقای عملکرد آبیاری، ترکیبهای بهینه ی دبی ورودی و زمان قطع جریان برای تمام آبیاری ها و تیمارهای مختلف، استخراج گردید. تحت سه نوبت تحکیم بستر (B3)، متوسط کارایی مصرف آب نسبت به شرایط بدون تحکیم (B0)، 8/17% افزایش نشان داد. به علاوه با اعمال دبی ورودی و زمان قطع جریان بهینه، کارایی مصرف آب تا حدود 27% قابل ارتقاء است.

کلیدواژه‌ها

ارزیابی عملکرد؛ بازده کاربرد؛ بهینه سازی چند سطحی؛ مدل آبیاری سطحی؛ نفوذ