ردپای اکولوژیک امرژی غلات ایران

بوم شناسی کشاورزی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 0-727 فروردین 2

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jag.v1i1.51955

نویسندگان

ویدا مختاری^{* 1}؛ مهدی نصیری محلاتی²؛ علیرضا کوچکی³

¹دانشگاه فردوسی مشهد

²هلند

³انگلیس

چکیده

روش های بالقوه ای در محاسبه ردپای اکولوژیک ارائه شده که یکی از آن ها، ردپای اکولوژیک امرژی است. در این پژوهش با تلفیق دو روش حسابداری امرژی و ردپای اکولوژیک، روند تغییرات ردپای اکولوژیک امرژی غلات ایران و استانهای کشور در فاصله سالهای 1392-1380 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که ردپای اکولوژیک امرژی غلات از سال 1380 تا 1392 با نوساناتی همراه بود، بطوریکه از 85/0 هکتار بر نفر در سال 1380 به 4/0 هکتار بر نفر در سال 1390 و سپس به 7/0 هکتار بر نفر در سال 92 رسید. میانگین ردپای اکولوژیک امرژی طی دوره مطالعاتی از سال 1380 تا 1390 در چهار غله، گندم، جو، برنج و ذرت به ترتیب 36/0، 09/0، 09/0 و 08/0 هکتار بر نفر بدست آمد. بزرگترین و کوچکترین مقدار ردپای اکولوژیک امرژی غلات مربوط به استان های سیستان وبلوچستان و گیلان بود. استان سیستان و بلوچستان دارای بیشترین مقادیر ردپای اکولوژیک امرژی گندم، جو، برنج و ذرت به ترتیب 81/2، 63/0، 58/0 و 52/0 هکتار بر نفر و استان گیلان دارای کمترین مقادیر ردپای اکولوژیک امرژی گندم 13/0 و جو، برنج و ذرت هر کدام 03/0 هکتار بر نفر بود. با توجه به اینکه میانگین ردپای غلات کشور 62/0 هکتار بر نفر بدست آمد بیشتر استانهای کشور ردپای بالاتر از میانگین کشور را دارا می باشند. این استان ها دارای چگالی امرژی تجدیدپذیر سالانه کمی (با میانگین بارندگی سالانه کمتر از 200 میلی متر) هستند. که این امر حاکی از فشار بر منابع جهت تولید و تامین نیازهای غذایی بخصوص غلات در کشور است.

کلیدواژه‌ها

ردپای غلات؛ حسابداری امرژی؛ چگالی امرژی تجدیدپذیر؛ گندم

مراجع