کاربرد روش‌های کیفی در مطالعه انحرافات اجتماعی

علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد

مقاله 1، دوره 2، شماره 1 - شماره پیاپی 5، فروردین 1384   

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jss.v0i0.5246

نویسندگان

دکتر حبیب احمدی^* ؛ لیلا نیکپور قنواتی

چکیده

ماهیت پیچیده انحراف، بزهکاری و جرم، موجب گردیده است تا جرم‌شناسی و جامعه‌شناسی انحرافات در مطالعه انحرافات اجتماعی نه تنها از دیدگاه‌های نظری متفاوت، بلکه از روش‌های مختلف که در رویکردهای روش شناختی کمّی و کیفی وجود دارد، استفاده نمایند. این گوناگونی روش‌ها، فرصت‌های فراوانی برای ارزیابی و ایجاد پیوند میان روش‌ها، داده‌ها و نظریه‌های تحقیق را فراهم آورده است تا از این طریق اعتبار یافته‌های تحقیقات در زمینه انحرافات اجتماعی را افزایش دهند. از دیدگاه «روش شناسی کیفی» بزهکاری و جرم می‌بایست به عنوان کنش‌های کنشگران اجتماعی مورد ارزیابی قرار گیرند. بنابراین، روش‌های کیفی در مطالعه انحرافات اجتماعی به دنبال دستیابی به «نظام معانی» ‌کنشگران و تفسیر آنها از کنش‌هایشان خواهند بود «مشاهده مشارکتی»، «مصاحبه عمیق»، «گروه مرکز» و «قوم نگاری» از روش‌های کیفی رایج در پژوهش‌های مربوط به انحرافات اجتماعی هستند.

کلیدواژه‌ها

روش کیفی؛ انحرافات اجتماعی؛ مشاهده مشارکتی؛ مصاحبه عمیق؛ قوم‌نگاری

مراجع