دولت و تشکّل‌های مردمی (با مروری بر دو تجربه تعاونی‌ها و صندوق‌های قرض الحسنه)

علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد

مقاله 4، دوره 3، شماره 2 - شماره پیاپی 8، اسفند 1385   

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jss.v0i0.19093

نویسندگان

دکتر ابراهیم فیوضات^{* 1}؛ مهدی مهدوی²

¹شهید بهشتی

²کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران.

چکیده

ایجاد تشکّل‌های غیر دولتی برای جامعه کنونی ایران یک نیاز تاریخی است. هر چه این تشکّل‌ها در کشور جنبه‌های عینی به خود بگیرد، جامعه بیشتر به مشارکت نیروهای مردمی و حاکمیّت آن نزدیک تر شده است. وجود تشکّل‌ها حایلی است میان دولت و جامعه و پر رنگ کردن آن به معنی حضور بیشتر مردم و به ویژه جوانان و زنان در عرصه‌هاست. در گذشته صنف‌های پیشه وری از طریق کاروان سراها، زاویه‌ها در شهرها به انتقال کالاهای اقتصادی و فرهنگی می‌پرداختند. این رابطه، خود نشانه ای از حضور مردم داشت. امروز که ادارة امور و کشور رو به پیچیدگی و تخصص دارد، نقش فرهنگی و اجتماعی تشکّل‌ها در قالب تعاونی‌ها کارکرد دارد .مداخلات دولت در تشکّل‌های دولتی موجب نحیف و ضعیف شدن آنان شده است..مهم‌ترین معضل و مشکل تعامل دولت و تشکّل‌های مردمی است. تعاملات تعاونی‏ها به عنوان یک فعالیت انتفاعی و صندوق‌های قرض الحسنه به عنوان یک فعالیت غیر انتفاعی با دولت در این‌جا مورد بررسی قرار گرفته‏اند.

کلیدواژه‌ها

تشکّل‌های غیردولتی؛ تعاونی‌ها؛ صندوق‌های قرض‌الحسنه

مراجع