تبیین جامعه شناختی میزان دین‌داری و تأثیر آن بر سرمایه اجتماعی در بین ساکنان شهر جدید بهارستان اصفهان

علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد

مقاله 4، دوره 02، سال پنجم، شماره2، اسفند 1387   

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jss.v0i0.8740

نویسندگان

دکتر رسول ربانی^* ؛ زهرا طاهری

چکیده

دین‌داری عبارت است از پایبندی و آگاهی از اصول و شعائر یک مذهب؛ به گونه ای که این پیروی بر زندگی فردی و اجتماعی تأثیر گذار باشد. از آنجایی که دین به برآورده ساختن نیاز‌های پذیرفته شده اجتماعی و سود جمعی که آرزو‌های گروه در آن نهفته باشد، می پردازد، در جوامع امروز از دین انتظار می رود که بتواند به جذب و ایجاد تعهد در بین پیروانش نایل شود. در این میان شهر‌های جدید، به تبع دگرگونی‌‌ها و تحرکات جمعیتی گسترده خود با چالش‌های زیادی، به ویژه در زمینه پایبندی به ارزش‌های دینی وحفظ آن مواجه هستند. هدف از مقاله حاضر، تبیین جامعه شناختی میزان دین‌داری ساکنان شهر جدید بهارستان و تأثیر آن بر سرمایه اجتماعی است.
روش اصلی تحقیق پیمایش (با استفاده از پرسش‌نامه بسته از نوع طیف لیکرت) بوده است. شیوه نمونه‌گیری با توجه به سن، جنس و محل سکونت افراد طبقه ای بوده که به صورت تصادفی در بین 384 نفر از ساکنان این شهر به انجام رسیده است. یافته‌‌‌ها حاکی از رابطه مثبت و معنادار بین میزان پایبندی مذهبی(دین‌داری) افراد با تأثیرپذیری آن‌‌ها از گروه‌های مرجع و میزان مصرف رسانه‌‌های داخلی و رابطه معکوس و معنادار میزان پایبندی مذهبی با متغیر‌های میزان مصرف رسانه‌‌های خارجی و عرفی شدن و پایگاه اجتماعی- اقتصادی افراد است. همچنین نتایج حاصل در زمینه تأثیر دین‌داری بر سرمایه اجتماعی، با توجّه به دیدگاه‌های نظری مطرح در مقاله مؤید این رابطه است.

کلیدواژه‌ها

دین‌داری؛ پایگاه اجتماعی ـ اقتصادی؛ سرمایه اجتماعی؛ رسانه‌‌‌‌های جمعی؛ گروه مرجع؛ عرفی شدن

مراجع