تاملی بر ارث پسر عموی ابوینی با وجود عموی ابی از دیدگاه امامیه

فقه و اصول

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 01 بهمن 1400  

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jfu.v53i4.86677

نویسندگان

اعظم ابراهیمی ¹؛ عباس کلانتری خلیل آباد²

¹پیام نور

²میبد

چکیده

وارث به نسبی و سببی تقسیم می شود. وارث نسبی دارای سه طبقه است که با وجود حتی یک فرد از طبقه قبل، به هیچ یک از افراد طبقه بعد ارث نمی رسد. در هر طبقه نیز افرادی که دارای درجه نزدیکتر و واسطه کمترند، افراد دارای واسطه بیشتر تا میت را از ارث محروم می کنند. فقهای امامیه قائلند در صورتی که وارث میت یک عموی ابی و یک پسر عموی ابوینی باشد، ارث به پسر عموی ابوینی می رسد و عموی ابی از ارث محروم می شود. برخی آن را طبق قاعده و به دلیل اقرب بودن پسر عموی ابوینی به میت دانسته و برخی آن را برخلاف قاعده و به دلیل خاص می دانند. در این مقاله ابتدا ادله ای که بر این قول ذکر شده، مورد بررسی قرار گرفته و اثبات می شود که این حکم بر خلاف قاعده بوده و امکان ارث بردن عموی ابی با وجود پسر عموی ابوینی وجود دارد و سپس به شبهه ارتباط این حکم با مسئله موروثی بودن خلافت پاسخ داده می شود.

کلیدواژه‌ها

ارث؛ عموی ابی؛ پسرعموی ابوینی؛ قاعده الاقرب یمنع الابعد

مراجع