بررسی مزیت نسبی کشت مخلوط افزایشی کدوی تخم کاغذی (Cucurbita pepo L.) و آفتابگردان (Helianthus annuus) تحت تاثیر تنش خشکی

بوم شناسی کشاورزی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 0-727 فروردین 2  

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/agry.2020.20316.0

نویسنده

روح اله مرادی

کرمان

چکیده

به‏منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف آبیاری و الگوی کاشت بر کمیت و کیفیت عملکرد و کارایی مصرف آب (WUE) دو گیاه کدو تخم کاغذی و آفتابگردان، آزمایشی به‏صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک‏های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بردسیر، دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1398 اجرا شد. فاکتوراصلی آزمایش شامل سطوح مختلف آبیاری (90، 60 و 30 درصد ظرفیت زراعی) و فاکتور فرعی شامل الگوی کاشت (کشت خالص کدو تخم کاغذی، کشت خالص آفتابگردان، کشت مخلوط افزایشی 100%کدو+ 50% آفتابگردان درون جوی و کشت مخلوط افزایشی 100% کدو+ 50% آفتابگردان روی پشته ها) بود. نتایج نشان داد و تعداد دانه در طبق (1640) آفتابگردان نیز مربوط به تیمار 100% کدو+50% آفتابگردان درون جوی با آبیاری بر اساس 90 درصد ظرفیت زراعی بود. در تمام سطوح آبیاری، عملکرد دانه آفتابگردان در کشت خالص به دلیل دارا بودن تراکم بوته بالاتر بطور معنی داری بیشتر از هردو کشت مخلوط بود. بیشترین محتوی پرولین کدو (μmol g-1 FW 52/1) و آفتابگردان (μmol g-1 FW 63/2) در کشت خالص آنها در شرایط تنش شدید بدست آمد. در تمام سطوح آبیاری و هردو الگوی کشت مخلوط، نسبت برابری زمین (LER) بالاتر از یک بود. در بین الگوهای کشت مخلوط، بیشترین میزان WUE (64/0 کیلوگرم بر متر مکعب) در الگوی کشت 100% کدو+50% آفتابگردان درون جوی با آبیاری براساس 60 درصد ظرفیت زراعی مشاهده شد.

کلیدواژه‌ها

پرولین؛ روغن؛ کارایی مصرف آب؛ نسبت برابری زمین

مراجع