تأثیر استفاده از پروبیوتیک پروتکسین در ماه آخر آبستنی بر ترکیبات، مواد معدنی آغوز و ترکیبات شیر میش‌های لری بختیاری

پژوهشهای علوم دامی ایران

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 0-727 فروردین 2  

نوع مقاله: علمی پژوهشی - تغذیه نشخوارکنندگان

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/ijasr.2021.38244.0

نویسندگان

محمد درعلی بنی¹؛ فریبا رضائی سرتشنیزی ²؛ سعید کریمی دهکردی³؛ علی محرری⁴؛ حسین مهربان⁵

¹دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه شهرکرد

²دانش آموخته دکترای تغذیه دام دانشگاه شهرکرد

³دانشیار گروه علوم دامی دانشگاه شهرکرد، دانشگاه شهرکرد، ایران

⁴استاد گروه علوم دامی دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران

⁵استادیار گروه علوم دامی دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران

چکیده

مطالعه حاضر به‌منظور بررسی تأثیر استفاده از پروبیوتیک پروتکسین در ماه آخر آبستنی بر ترکیبات آغوز و ترکیبات شیر در میش‌های لری بختیاری انجام شد. به این منظور از تعداد 28 رأس میش لری بختیاری سه شکم زایش به بالا که در ماه آخر آبستنی بودند به مدت یک ماه استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار شاهد (میش‌ها پروبیوتیک مصرف نکردند)، 2- میش‌ها در هر‌روز 1 گرم پروبیوتیک حل‌شده در 5 میلی‌لیتر آب مصرف کردند. پروبیوتیک مورد‌استفاده در این تحقیق، پروتکسین بود. به‌منظور تعیین ترکیبات آغوز و شیر به ترتیب در اولین روز و 14 روز بعد از زایش یک نمونه آغوز و یک نمونه شیر از میش‌های تحت آزمایش گرفته شد. نتایج نشان داد که افزودن پروبیوتیک پروتکسین در ماه آخر آبستنی بر ترکیبات آغوز شامل آلبومین، پروتئین کل، گلوبولین و درصد چربی تأثیر آماری معنی‌دار نداشت. همچنین عناصر معدنی آغوز شامل آرسنیک، کادمیم، کبالت، مس، آهن، سرب، منیزیم، منگنز، مولیبدن، سدیم، نیکل، فسفر، سلنیوم، قلع، روی و کلسیم به‌طور معنی‌داری تحت تأثیر افزودن پروبیوتیک قرار نگرفتند. ترکیبات شیر میش شامل چربی، لاکتوز، پروتئین، مواد جامد و نقطه انجماد نیز به‌طور معنی‌داری تحت تأثیر افزودن پروبیوتیک قرار نگرفتند. به‌طور‌کلی نتایج حاکی از این است که افزودن پروبیوتیک پروتکسین در ماه آخر آبستنی تأثیر معنی‌داری بر ترکیبات آغوز و عناصر معدنی آغوز و ترکیبات شیر میش‌ها نداشت.

کلیدواژه‌ها

پروبیوتیک پروتکسین؛ ترکیبات شیر؛ فاکتورهای آغوز؛ مواد معدنی آغوز؛ ترکیبات شیر میش لری بختیاری

مراجع