سنجش تاب‌آوری شهری در برابر خطر زمین‌لرزه (مورد مطالعه: کلانشهر تبریز)

جغرافیا و مخاطرات محیطی

دوره 9، شماره 4 - شماره پیاپی 36، زمستان 1399  

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/geoeh.2021.67022.0

نویسندگان

فروغ نامجو؛ رسول صمدزاده ؛ محمد تقی معصومی

آزاد اردبیل

چکیده

پژوهش حاضر با هدف سنجش تاب‌آوری شهری در برابر خطر زمین‌لرزه انجام شد. این پژوهش از لحاظ روش از نوع توصیفی- تحلیلی و از نظر هدف نیز کاربردی است. بر این اساس تاب‌آوری شهر بر مبنای 14 معیار در قالب 4 مؤلفه اصلی(تاب آوری اجتماعی، اقتصادی، نهادی، کالبدی) به روش دلفی و توسط50 نفر خبره مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای واکاوی داده‌ها، از آزمون‌های t تک نمونه‌ای، فریدمن، کندال و تحلیل مسیر در قالب نرم‌افزار SPSS استفاده شده است. یافته‌های پژوهش نشان داد که وضعیت تاب‌آوری شهر تبریز در در برابر وقوع زمین لرزۀ احتمالی بعد اجتماعی، 19/2؛ در بعد اقتصادی، 37/2؛ در بعد نهادی، 94/1؛ در بعد کالبدی 57/2 می باشد. در مجموع میزان تاب آوری شهر تبریز در برابر زمین لرزه، با میانگین 33/2 نامطلوب است. از بین مؤلفه‌های چهارگانه، مؤلفه کالبدی با مجموع اثرات مستقیم و غیر مستقیم 560/0 آلفا را تبیین نموده و موثرترین مؤلفه در تاب‌آوری شهر تبریز است. ابعاد چهارگانه تاب‌آوری، روی هم رفته توانستند 345/0 از تاب‌آوری شهر تبریز را تبیین نمایند.

کلیدواژه‌ها

تاب‌آوری شهری؛ تاب آوری اجتماعی؛ تاب آوری اقتصادی؛ تاب آوری نهادی

مراجع