اثر نانوسیلیکون و کودهای زیستی بر عملکرد و دوره پر شدن دانه گندم در سطوح مختلف آبیاری

پژوهشهای زراعی ایران

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 21 بهمن 1399  

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jcesc.2021.67258.0

نویسندگان

فرناز احمدی نورالدین وند ¹؛ رئوف سیدشریفی¹؛ سید عطاءاله سیادت²؛ راضیه خلیل زاده³

¹محقق اردبیلی

²علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان

³ارومیه

چکیده

به منظور بررسی اثر نانوسیلیکون و کودهای زیستی بر عملکرد و دوره پر شدن دانه­ی گندم در سطوح مختلف آبیاری، آزمایشی به­صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال زراعی 98-1397 اجرا شد.عوامل آزمایشی شامل سطوح آبیاری (آبیاری کامل ،قطع آبیاری در 50% مراحل ظهور سنبله و آبستنی) محلول­پاشی نانوسیلیکون ( شاهد، 30 و 60 میلی­گرم در لیتر) و کودهای بیولوژیک ( شاهد، کاربرد قارچ مایکوریزا، کاربرد فلاوباکتریوم و سودوموناس، کاربرد توأم مایکوریزا با باکتری­ها) بودند. نتایج نشان دادکه حداکثر سرعت پر شدن دانه (3/04 میلیگرم در روز)،طول دوره پر شدن دانه (37 روز)، دوره موثر پر شدن دانه (44/30 روز) و عملکرد دانه (4593 کیلوگرم در هکتار) ازکاربرد توأم کودهای زیستی و محلول­پاشی 30 میلی­گرم در لیتر نانوسیلیکون در شرایط آبیاری کامل بدست آمد. حداکثر محتوی کلروفیل a، b، کل و کاروتنوئید (به­ترتیب 04/2، 93/0، 87/2 و 89/9 میلی­گرم در گرم وزن تر برگ) از محلول­پاشی 60 میلی­گرم در لیتر نانوسیلیکون وکاربرد باکتری­های محرک رشد در شرایط آبیاری کامل بدست آمد. بیشترین وزن و حجم ریشه از محلول­پاشی60 میلی­گرم در لیتر نانوسیلیکون و کاربرد مایکوریزا در شرایط آبیاری کامل بدست آمد. حداکثر شاخص سطح برگ از کاربرد توام کودهای زیستی و محلول­پاشی 60 میلی­گرم در لیتر نانوسیلیکون در شرایط آبیاری کامل بدست آمد. به­نظر می­رسد کاربرد کودهای زیستی و نانوسیلیکون می­تواند به عنوان فاکتورهای مدیریتی مناسب برای افزایش عملکرد دانه و مولفه­های پر شدن دانه گندم در شرایط محدودیت آبی توصیه شود.

کلیدواژه‌ها

باکتری‌های محرک رشد؛ رنگیزه‌های فتوسنتزی؛ خشکی؛ قارچ موسه‌آ؛ نانو ذرات

مراجع