اثر قطع آبیاری در مراحل زایشی و کاربرد پوترسین و کودهای زیستی بر دوره پر شدن دانه، محتوای کلروفیل و عملکرد گندم

پژوهشهای زراعی ایران

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 27 بهمن 1399  

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jcesc.2021.67402.1000

نویسندگان

علیرضا محسنی محمدجانلو ¹؛ رئوف سیدشریفی²؛ سعید خماری³

¹دانشجوی دکتری رشته زراعت، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی

²استاد دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی

³دانشیار دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی

چکیده

به‌منظور بررسی اثر قطع آبیاری در مراحل زایشی و کاربرد پوترسین و کودهای زیستی بر دوره پر شدن دانه، محتوای کلروفیل و عملکرد گندم، آزمایش فاکتوریلی بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال‌ زراعی 98-1397 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل آبیاری در سه سطح(آبیاری کامل، قطع آبیاری در مراحل سنبله‌دهی و آبستنی) و کودهای زیستی در چهار سطح(عدم کاربرد کودهای زیستی، کاربرد میکوریز، کاربرد توأم سودوموناس و فلاوباکتریوم، کاربرد توأم میکوریز با سودوموناس و فلاوباکتریوم) و محلول‌پاشی پوترسین در سه سطح (عدم محلول‌پاشی، کاربرد 0/5 و یک میلی‌مولار) بودند. مقایسه میانگین‌ها نشان داد حداکثر وزن دانه، سرعت پر شدن دانه، طول دوره و دوره موثر پر شدن دانه در ترکیب تیماری آبیاری کامل با کاربرد توأم میکوریز با سودموناس و فلاوباکتریوم و محلول‌پاشی یک میلی‌مولار پوترسین و حداقل مقادیر این صفات در شرایط قطع آبیاری در مرحله آبستنی، عدم کاربرد کودهای زیستی و عدم محلول‌پاشی پوتریسین بدست آمد. آبیاری کامل با کاربرد توأم میکوریز با سودموناس و فلاوباکتریوم و محلول-پاشی یک میلی‌مولار پوترسین، حجم و وزن ریشه را به ‌ترتیب 124/37 و 123/47 درصد افزایش داد. بیشترین عملکرد (682/68 گرم در مترمربع) در آبیاری کامل، کاربرد توأم سودموناس و فلاوباکتریوم (686/42 گرم در مترمربع) و محلول‌پاشی یک میلی‌مولار پوترسین (618/02 گرم در مترمربع) بدست آمد. بر اساس نتایج این بررسی، به‌نظر می‌رسد کاربرد کودهای زیستی و پوتریسین می‌تواند به‌دلیل بهبود صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی، عملکرد دانه‌ی گندم را تحت شرایط محدودیت آبی در مراحل زایشی افزایش دهد.

کلیدواژه‌ها

محدودیت آبیاری؛ سرعت پر شدن دانه؛ میکوریز؛ کودهای بیولوژیک

مراجع