تاثیر بیوچار، ازتوباکتر و همزیستی میکوریزایی بر عملکرد، محتوای عناصر غذایی و خصوصیات فیتوشیمیایی توتون گرمخانه‌ای

بوم شناسی کشاورزی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 06 اردیبهشت 1400  

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/agry.2021.68371.1013

نویسندگان

رامین مصباح ¹؛ محمد رضا اردکانی ²؛ علی مقدم³؛ فرناز رفیعی⁴

¹گروه زراعت، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

²گروه زراعت، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران

³موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

⁴گروه زراعت، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

این تحقیق به منظور بررسی اثر دو نوع کود زیستی به همراه بیوچار بر عملکرد، محتوای عناصر غذایی و ترکیبات شیمیایی برگ توتون طی دو سال زراعی 1396 و 1397 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات تیرتاش به اجرا درآمد. آزمایش به صورت فاکتوریل 2×2×3 در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه فاکتور بیوچار در سه سطح (صفر، 4 و 8 تن در هکتار)، میکوریزا و ازتوباکتر هر یک در دو سطح (با کاربرد و بدون کاربرد) در 4 تکرار اجرا شد. با توجه به نتایج، تفاوت آماری معنی‌دار بین کاربرد مقادیر 4 و 8 تن بیوچار در هکتار در اکثر صفات مورد مطالعه دیده نشد. بر این اساس کاربرد 4 تن بیوچار در هکتار موجب افزایش عملکرد سبز به میزان 11 درصد، عملکرد خشک 12 درصد، محتوای نیتروژن، فسفر و پتاسیم برگ به ترتیب 13، 20 و 15 درصد و محتوای نیکوتین و قند برگ به ترتیب 18 و 24 درصد گردید. کاربرد میکوریزا موجب افزایش 6 درصدی عملکرد گردید. محتوای نیتروژن، فسفر و پتاسیم برگ با کاربرد میکوریزا به ترتیب 24، 39 و 15 درصد افزایش یافت. کاربرد ازتوباکتر بر محتوای نیکوتین برگ تاثیر معنی‌دار داشت و موجب افزایش 32 درصدی آن گردید. نظر به عدم وجود اختلاف معنی‌دار بین سطوح 4 و 8 تن بیوچار در هکتار در اغلب صفات مورد ارزیابی با لحاظ جنبه‌های اقتصادی، کاربرد 4 تن بیوچار در هکتار به همراه میکوریزا به عنوان راهکاری مطلوب در جهت افزایش محتوای نیکوتین توتون‌ در مناطق کشت توصیه می‎‌گردد.

کلیدواژه‌ها

کود زیستی؛ بیوچار؛ توتون؛ عملکرد؛ نیکوتین