بررسی انتقادی ادله روایی تبریزی بر اشتراک لفظی وجودو نفی صفات الهی

جستارهایی در فلسفه و کلام

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 01 شهریور 1399  

نوع مقاله: علمی پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/epk.2020.40104

نویسندگان

جبار امینی ¹؛ محمد سعیدی مهر²؛ علی افضلی³

¹استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اسلامشهر، تهران، ایران

²دانشگاه تربیت مدرس

³موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران

چکیده

ملارجبعلی تبریزی از جمله اندیشمندان عصر صفوی و معاصر با ملاصدرا است. او در موارد متعددی با اصول و مبانی حکمت متعالیه صدرا به مخالفت برخاسته است. یکی ازموارد اختلاف وی با صدرا مسأله اشتراک معنوی وجود است. تبریزی به شدت با اشتراک معنوی وجود مخالفت کرد و با ادله ی متعددی به اثبات اشتراک لفظی آن پرداخت. همچنین او در باب صفات الهی با استناد به روایات به نفی صفات می پردازد. نوشتار حاضر به بررسی این دو مسأله پرداخته و سعی کرده ضعف و سستی ادله تبریزی را بنمایاند.برداشت ازروایات بدون درنظرگرفتن فضای حاکم برعصرصدورآنها، عدم توجه به قرائن متصله ومنفصله درفهم مراد حقیقی ازآنها، نادیده گرفتن روایاتی که تفسیرکاملاً ایجابی از صفات الهی راعرضه کرده اند، خروج برخی ازروایات از محل بحث و ناظربودن آنها به مساله ی توقیفی بودن اسما و صفات الهی ازجمله ایرادهای وارد بر نظر تبریزی به شمارمی رود.

مراجع