A Critical Study of Tabrizi’s Traditional Evidence on the Homonymity of Existence and the Denial of Divine Attributes

جستارهایی در فلسفه و کلام

Article 2, Volume 52, Issue 1 - Serial Number 104, December 2020, Pages 31-43   

Document Type: علمی پژوهشی

DOI: 10.22067/epk.2020.40104

Authors

jabbar amini^{* 1}; Mohammad Saeedimehr²; Ali Afzali³

¹Assistant Professor, Department of Jurisprudence and Fundamentals of Islamic Law, Islamic Azad University, Islamshahr Branch

²Tarbiat Modares University

³Professor, Iranian Research Institute of Philosophy, Tehran, Iran

Abstract

Mulla Rajab Ali Tabriz is one of the thinkers of the Safavid era and contemporary of Mullā Ṣadrā. On several occasions, he has opposed the principles and foundations of Ṣadrā’s Transcendent philosophy. One of his oppositions is the issue of existence univocality. Tabrizi has strongly opposed the univocality of existence and has tried to prove its homonymity with various arguments. As for the Divine Attributes, he has also denied the attributes by referring to traditions (hadiths). In the present article, by examining these two issues, the weakness of Tabrizi arguments is made known. The drawbacks of Tabrizi’s view are as follows: interpreting narrations without considering the atmosphere and context of the time they were issued, ignoring the connected and separate indications in understanding their true meaning, disregarding narrations that have offered a completely affirmative interpretation of Divine Attributes, the fact that some traditions are irrelevant to this debate but are related to conditionality of the Divine Names and Attributes.

Keywords

Mulla Rajab Ali Tabriz; Mullā Ṣadrā; the school of Isfahan; existence univocality; existence homonymity

References

قرآن کریم

نهج البلاغه، فیض‌الاسلام، انتشارات فیض‌الاسلام، 1377

ابن‌بابویه، محمدبن‌علی، توحید، تهران: بی‌نا، 1285.

ارسطو، متافیزیک (مابعدالطبیعه)، ترجمۀ شرف‌الدین خراسانی، چ5، تهران: حکمت، 1389.

پیرزاده، محمدرفیع، المعارف الالهیة، بی‌جا: کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران، 1094ق.

تبریزی، رجبعلی، «رسالۀ اثبات واجب»، نامۀ آستان قدس، ش1، س6،  

راسخی، فروزان، «بررسی اجمالی آراء و افکار رامانوجا عارف و فیلسوف بزرگ هندی»، فصلنامۀ ناقد، س 1383،  ش2، صص 195 - 216.

زادهوش، محمدرضا، مکتب فلسفی اصفهان از نگاه دانش‌پژوهان، چ1، تهران: مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران، 1391.

زروانی، مجتبی و علی غفاری، «وجود مطلق از دیدگاه ابن‌عربی و شنکره»، فصلنامۀ مقالات و بررسی‌‌ها، س بهار 87، ش 87، صص 55-80

شمس، محمدجواد، تنزیه و تشبیه در مکتب ودانته و مکتب ابن‌عربی، چ1، قم: نشر ادیان، 1389.

صائن‌الدین، علی‌بن‌محمد‌بن‌محمدالترکه، التمهید فی شرح قواعد التوحید، ترجمه و شرح محمدحسین نائیجی، ج1، قم: مطبوعات دینی، 1386.

صلیبا، جمیل، فرهنگ فلسفی، ترجمۀ منوچهر صانعی دره‌بیدی، چ1، تهران: حکمت، 1366.

صدرالدین قونیوی، محمدبن‌اسحاق، مفاتیح الغیب، تهران: نشر مولا، 1384.

طباطبائی، محمدحسین، المیزان، ج1، قم: مؤسسۀ دارالمجتبی، بی‌تا.

کلینی، محمدبن‌یعقوب، اصول کافی، باب کلیات توحید و باب نهی از توصیف خدا به غیر آنکه خود توصیف کرده، ج1، بی‌جا: بی‌نا، بی‌تا.

مجلسی، محمدباقربن‌محمدتقی، بحارالانوار، ج4 و 69، بیروت: مؤسسۀ الوفاء، بی‌تا.

محقق، مهدی و توشی‌هیکو ایزوتسو، منطق و مباحث الفاظ؛ مجموع متون و مقالات تحقیقی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1370.

مصباح، محمدتقی، معارف قرآن، ج1 تا 3، چ2، بی‌جا: انتشارات مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، 1378.

مطهری، مرتضی، اصول فلسفه و روش رئالیسم، ج5، چ9، تهران: صدرا، 1382.