Intercession and its Relation to the Evolution of Soul from the Perspective of Transcendent Philosophy

جستارهایی در فلسفه و کلام

Article 8, Volume 52, Issue 1 - Serial Number 104, August 2020, Pages 143-160   

Document Type: Original Article

DOI: 10.22067/epk.2020.40105

Authors

Hossein Khaleghipour¹; Nasser Momeni^{* 2}

¹PhD student, Qom University

²Associate Professor, Department of Islamic Philosophy and Theology, Payame Noor University, Tehran

Abstract

Intercession is one of the firmly established beliefs in Islam and its existence is unquestionable. In the process of intercession, in order to dispose of the punishment or increase the reward, the interceded connects his power with the power of the intercessor and this leads to the evolution and promotion of his existence. Therefore, the capable souls are saved from darkness by seeking help from those who approach to God as much as possible and thus join the infinite mercy of Him. Since the human soul needs potency and readiness to receive a new status and reach perfection, whenever this readiness arises, the opportunity is provided for the inner enlightenment and progress by removing obstacles and veils, and there occurs intercession. As a result, intercession is one of the ways through which the soul can progress and develop after death. Now, the question arises whether there is potentiality and matter in the world of barzakh
(isthmus), especially in the Hereafter? Transcendent philosophers have tried to answer this question. In the present article, after a descriptive-analytical review, each of these answers will be evaluated, and the more plausible one will be explained

Keywords

Intercession; barzakh (isthmus); Hereafter; evolution; potentiality; material; teleological attitude

References

قرآن کریم

اردبیلی، سید عبدالغنی، تقریرات فلسفۀ امام خمینی،  تهران: مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینى، 1381.

امامی جمعه، سیدمهدی و منصوره سادات وداد، تکامل اخروی در چشم‌انداز صدرایی، تهران: مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران، 1396.

آشتیانى، جلال‌الدین، شرح بر زاد المسافر صدر الدین محمدبن‌ابراهیم شیرازى، قم: بوستان کتاب، 1381.

جوادى آملى، عبدالله، تسنیم: تفسیر قرآن کریم، تنظیم و ویرایش علی اسلامی، قم: مرکز نشر اسراء، 1387.

حسن‌زاده آملی، حسن، عیون مسائل نفس و شرح العیون فی شرح العیون، تهران: امیرکبیر، 1385.

حسینى اردکانى، احمدبن‌محمد، مرآت الاکوان (تحریر شرح هدایه ملاصدرا شیرازى)، چ1، تهران: انتشارات علمی فرهنگی، 1375.

حسینی فیروزآبادی، مرتضی، فضائل الخمسة من الصحاح الستة و غیرها من الکتب المعتبرة عند اهل‌السنة و الجماعة، به‌تصحیح محمد آخوندی، تهران: دارالکتب الاسلامیة، 1392.

خمینی، روح‌الله، آداب الصلاة، تهران: مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینى، 1370.

خمینی، روح‌الله، شرح چهل حدیث، تهران: مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینى، بی‌تا.

خمینی، روح‌الله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، تهران: مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینى، 1377.

رسولی شربیانی، رضا و احمدرضا هنری، «استکمال و اختیار در عالم برزخ باتوجه‌‌به حکمت متعالیة و قرآن، حکمت معاصر»، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، س2، ش1، بهار و تابستان1390، صص 61 تا 83.

سبحانی تبریزی، جعفر، منشور جاوید، قم: دارالقرآن کریم، 1388.

صدرالدین شیرازی، محمدبن‌ابراهیم، اسرار الآیات و انوار البینات، تهران: انجمن اسلامی حکمت و فلسفه اسلامی، 1360.

صدرالدین شیرازی، محمدبن‌ابراهیم، تفسیر القرآن الکریم، به‌تصحیح محمد خواجوى، قم‏: بیدار، 1366.

صدرالدین شیرازی، محمدبن‌ابراهیم، الحاشیه على الهیات الشفاء، قم: بیدار، بی‌تا.

صدرالدین شیرازی، محمدبن‌ابراهیم، الحکمة المتعالیة فی الأسفار العقلیة الأربعة، بیروت: دار إحیاء التراث العربی، 1981م.

صدرالدین شیرازی، محمدبن‌ابراهیم، الشواهد الربوبیة فى المناهج السلوکیة، چاپ‌اول، بیروت: مؤسسة التاریخ العربی، 1417ق.

صدرالدین شیرازی، محمدبن‌ابراهیم، المبدأ و المعاد، تهران: انجمن حکمت و فلسفۀ ایران، 1354.

صدرالدین شیرازی، محمدبن‌ابراهیم، مفاتیح الغیب‏، به‌تصحیح محمد خواجوی، تهران: مطالعات و تحقیقات فرهنگى‏، 1363.

صدقی الانق، محمد، «شفاعت در اسلام»، فصلنامۀ پژوهشنامۀ معارف قرآنی، س3، ش11، زمستان 1391.

طاهرزاده، اصغر، معاد؛ بازگشت به جدی‌ترین زندگی، اصفهان: لب المیزان، 1386.

طباطبایى، محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمۀ محمدباقر موسوی، قم: دفتر انتشارات اسلامی، 1374.

طباطبایى، محمدحسین، تعلیقات بر الحکمه المتعالیة فی الأسفار العقلیة الأربعة، بیروت: دار إحیاء التراث العربی، 1981.

طباطبایى، محمدحسین، نهایة الحکمة، ترجمه و شرح علی شیروانی، قم: بوستان کتاب، 1393.

طوسى، محمدبن‌حسن، ‏التبیان فی تفسیر القرآن‏، به‌تصحیح احمد حبیب عاملی‏، بیروت‏: دار إحیاء التراث العربی، بی‌تا.

فنی اصل، عباس، «شفاعت از دیدگاه صدرالمتألهین»، فصلنامۀ اندیشۀ دینی دانشگاه شیراز، ش33، زمستان 1388، صص 109 تا 130.

فیض کاشانى، محمد‌بن‌شاه‌مرتضى‏، تفسیر الصافی‏، مقدمه و تصحیح حسین اعلمی‏، تهران: مکتبة الصدر، 1415ق.

قمى، على‌بن‌ابراهیم، ‏تفسیر القمی‏، به‌تحقیق طیب موسوى جزایرى، قم: دار الکتاب، 1363.

مجلسى، محمدباقر‌بن‌محمدتقی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)، بیروت: دار إحیاء التراث العربی، بی‌تا.

مصباح، محمدتقی، «شفاعت در قرآن؛ تفسیر آیۀ 48 سورۀ بقره»، به‌تحقیق علی اوسط باقری، قرآن شناخت، س5، ش1، بهار و تابستان 1391، صص 5 تا 28.

مصباح، محمدتقی، خدا‌شناسی (مجموعۀ کتب آموزشی معارف قرآن)، قم: مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی، 1389.

مطهری، مرتضی، عدل الهی، تهران: صدرا، 1391.

مفید، محمدبن‌محمد‌، اوائل المقالات فی المذاهب و المختارات، به‌تحقیق ابراهیم انصاری زنجانی، بی‌جا: بی‌نا، بی‌تا.

مکارم شیرازى، ناصر، تفسیر نمونه، تهران: دار الکتب الإسلامیة، 1371.

نصیرالدین طوسی، محمدبن‌محمد، آغاز و انجام، مقدمه و شرح و تعلیقات حسن حسن‌زاده آملی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1378.