- احمدی، ع. (1392). بررسی وضعیت سرزندگی بافتهای هدف برنامه های بازآفرینی شهری و ارائۀ راهکارهای ارتقاء آن نمونۀ موردی: محلۀ شیوا، تهران. نشریه هفت شهر، 4(48-47)، 96- 85.
- ایمریک ر.، لس.، ل.، و راکو، م. (1390). نوسازی شهر لندن؛ حکمرانی، پایداری و اجتماع محوری در یک شهر جهانی. ترجمه: مجتبی رفیعیان. چاپ اول. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
- ﺑﻨﺘﻠﯽ، ا.ی.، الکک، آ.، مورین، پ.، مک گلین، س.، اسمیت، گ. (1391). محیطهای ﭘﺎﺳﺦده. ترجمه: ﻣﺼﻄﻔﯽ ﺑﻬﺰادﻓﺮ،داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻢ وﺻﻨﻌﺖ اﯾﺮان، ﺗﻬﺮان، ۴۳۹ صفحه.
- پوراحمد، ا.، حبیبی، ک.، و کشاورز، م. (1389). سیر تحول مفهوم شناسی بازآفرینی شهری به عنوان رویکردی نو در بافتهای فرسوده شهری. فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهر ایرانی اسلامی، 1(1)، 92- 73.
- حبیبی، س م.، و مقصودی، م. (1393). مرمت شهری. چاپ هفتم. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
- حبیبی، س.م.، و سید برنجی، س. ک. (1395). رابطه بین خاطرهانگیزی و مشارکت اجتماعی در بازآفرینی هویت شهری، نمونه موردی: میدان شهرداری رشت. معماری و شهرسازی آرمانشهر، 9(17)، 342-329.
- داوودپور، ز.، و نیکنیا، م. (1390). بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهری راهبردی به سوی دستیابی به ابعاد کالبدی توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی: بافت فرسوده کوی سجادیه). فصلنامه آمایش محیط، 4(15)، 59-31.
- دفتر مقررات ملی و کنترل ساختمان و شرکت بازآفرینی شهری ایران (۱۳۹۷). بازآفرینی شهری پایدار در محدودهها و محلههای ناکارآمد شهری. تهران: نشر توسعه ایران.
- رابرت، پ.، و سایک، ه. (1393). بازآفرینی شهری، ترجمه: محمد سعید ایزدی و پیروز حناچی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
- زنگیآبادی، ع.، غلامی، ی.، و موسوی، س. ع. (1390). بررسی رویکرد بازآفرینی شهری با استفاده از مدل سوات: نمونه موردی بافت مرکزی شهر مشهد. جغرافیا (فصلنامه علمی پژوهشی انجمن جغرافیای ایران)، 9(30)، 76-57.
- زنگیآبادی، ع.، و مؤید فر، س.(1391). رویکرد بازآفرینی شهری در بافتهای فرسوده: برزن شش بادگیری شهر یزد، مجله علمی – پژوهشی معماری و شهرسازی آرمانشهر، 5(9)، 314-297.
- سجاد زاده، ح.، حمیدی نیا، م.، و دالوند، ر. (1396). سنجش و ارزیابی ابعاد محرک توسعه در بازآفرینی محلههای سنتی نمونه موردی : محله حاجی در بافت تاریخی شهر همدان. مجله علمی پژوهشی جغرافیا و توسعه، 15(49)، ۱-۲۱.
- صفدری، س.، پورجعفر، م.ر.، و رنجبر، ا. (1392). بازآفرینی فرهنگمبنا زمینهساز ارتقاء تعاملات فرهنگی (نمونة موردی: بافت تاریخی شهر مشهد. نشریه هفت شهر، 4(۴۷-۴۸)، 39-25.
- عزیزی، م. م.، و بهرا، ب. (1396). نقش پروژههای محرک توسعه در بازآفرینی بافت مرکزی شهرها: نمونه مطالعاتی، بافت تاریخی شهر یزد. نشریه هنرهای زیبا معماری و شهرسازی، ۲۲(۴)، ۵-۱۶.
- علی الجنابیان، ع.، و دودانگه، ز. (1394). مفهوم بازآفرینی شهری در نظر و عمل گفتوگو با دکتر سید محسن حبیبی. هفت شهر، ۴(۵۱-۵۲)، ۵۵-۵۹.
- عندلیب، ع. ر. (1392). اصول نوسازی شهری؛ رویکردی نو به بافتهای فرسوده. ویرایش دوم. تهران: انتشارات آذرخش.
- لطفی، س. (۱۳۹۰). بازآفرینی شهری فرهنگ مبنا: تأملی بر بن مایههای فرهنگی و کنش بازآفرینی. نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی،3(45)، 62-49.
- لطفی، س. (1391). تبارشناسی بازآفرینی شهری؛ از بازسازی تا نو زایی، چاپ اول، تهران: انتشارات آذرخش.
- مشکینی، ا.، موحد، ع.، و احمدی فرد، ن. (1395). بررسی سیاست بازآفرینی در بافتهای فرسوده شهری با استفاده از ماتریس SWOT و QSPM مطالعه موردی: منطقه 12 کلانشهر تهران. پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری، 4(4)، 568-549.
- مطیعیان، ح.، و آزموده، م. (۱۳۹۹). ارزیابی اختلاط کاربری در سطح معابر شهری به کمک تحلیلهای مکانی و روش ضریب جینی. جغرافیا و پایداری محیط، ۱۰(۴)، ۱-۱۵.
- معتمدی مهر، ا.، حسنپور، ر.، و رضایی، ر. (1393). بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری با تأکید بر مشارکت مردمی (مطالعه موردی: محله قیلر قروه). مطالعات برنامهریزی سکونتگاههای انسانی (چشمانداز جغرافیایی)، 9(26)، 44-29.
- Bottero, M., Oppio, A., Bonardo, M., & Quaglia, G. (2019). Hybrid evaluation approaches for urban regeneration processes of landfills and industrial sites: the case of the Kwun Tong area in Hong Kong. Land Use Policy, 82, 585-594.
- Chiu, Y. H., Lee, M., & Wang, J. W. (2019). Culture led urban regeneration strategy: An evaluation of the management strategies and performance of urban regeneration stations in Taipei City. Habitat International, 86, 1-9.
- Conte, E., Monno, V. (2016). The regenerative approach to model an integrated urban-building evaluation method. International Journal of Sustainable Built Environment, Volume 5(1), 12-22.
- Couch, C., Sykes, O., & Bo rstinghaus, W. (2011). Thirty years of urban regeneration in Britain, Germany and France: The importance of context and path dependency. Progress in Planning, 75(1), 1-52.
- Furlan, R., Petruccioli, A., David Major, M., Zaina, S., Zaina, S., Al Saeed, M. & Saleh, D. (2019). The urban regeneration of west bay, business district of Doha, (State of Qatar): A Transit Oriented Development enhancing livability. Journal of Urban Management, 8)1(, 126-144.
- Guzey, O. (2009). Urban regeneration and increased competitive power: Ankara in an era of globalization. Cities, 26(1), 27-37.
- Hong Hwang, K. (2014). Finding Urban Identity through Culture led Urban Regeneration. Management, 3 (1–2), 67-85.
- Jordan, R., Birkin, M., & Evans, A. (2014). An agent based model of residential mobility Assessing the impacts of urban regeneration policy in the EASEL district. Computers, Environment and Urban systems, 48, 49-63.
- Kim, S., & Bram well, B. (2019). Boundaries and boundary crossing in tourism: A study of policy work for tourism and urban regeneration. Tourism Management, 75, 78–89.
- Lio,X., Huang, J., & Zhu, J. (2019). Property rights regime in transition: Understanding the urban regeneration process in China – A case study of Jinhuajie,Guangzhou. Cities, 90, 181-190.
- Marti P., Garcia Mayor, C., & Serrano Estrada, L. (2019). Identifying opportunity places for urban regeneration through LBSNs. Cities, 90, 191–206.
- Martinovic, A., & Ifko, S. (2018). Industrial heritage as a catalyst for urban regeneration in post conflict cities Case study: Mostar, Bosnia and Herzegovina.Cities, 74, 259-268.
- Mateo, C., & Cunat, A. (2016). Guide of strategies for urban regeneration: A design support tool for the Spanish context. Indicators, 64, 194-202.
- Neducin, D., Krkljes, M., & Gajic, Z. (2019). Post-socialist context of culture-led urban regeneration: Case study of a street in Novi Sad, Serbia. Cities, 85, 72-82.
- Noring, L. (2019). Public asset corporation: A new vehicle for urban regeneration and infrastructure finance. Cities, 88, 125–135.
- Ruijsbroek, A., Wong, A., Brink, G., Droomers, M., Van Oers, H., Stronks, K., & Kunst, A. E. (2019). Does selective migration bias the health impact assessment of urban regeneration programmes in cross-sectional studies? Findings from a Dutch case study. Health and Place, 55, 155-164.
- Seo, B. K., Joo, Y. M. (2019). Innovation or episodes? Multiscalar analysis of governance change in urban regeneration policy in South Korea, Cities, 92, 27-35.
|