بررسی عنصرزاویه دید در رمان پلنگ‌های کوهستان بر اساس الگوی روایت‌شناسی ژرارژنت

زبانشناسی و گویش های خراسان

مقاله 8، دوره 13، شماره 1 - شماره پیاپی 24، شهریور 1400، صفحه 191-212  

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jlkd.2021.69789.1027

نویسندگان

مریم گلشن ¹؛ شمس الحاجیه اردلانی ²؛ سیدجعفر حمیدی²

¹بخش زبان و ادبیات فارسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران

²گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.

چکیده

روایت‌شناسی موضوعی است که دردهه های گذشته مورد مطالعه کسانی چون تزوتان تودوروف، نورمن فریدمن، ژاپ لینولت، ژرالدپرس، اشتانسل و ژرارژنت بوده‌است . نزدیک چهل دهه است این مقوله، به‌عنوان علمی مستقل در غرب، جای خود را باز کرده‌است و از دیدگاه ساختار گرایان به مطالعه‌ی طبیعت، شکل و نقش روایت می‌پردازد و می‌کوشد توانایی و فهم متن روایت را نشان دهد. ژرارژنت فرانسوی، به‌گفته‌ی بسیاری از محققان ، کامل‌ترین نظریات را در باب این حوزه مطرح کرده‌است. زاویه دید یا کانون روایت مبحثی است که نویسنده یا راوی برای نگریستن به داستان خود بر می‌گزیند. نظرات دقیق و آراء منسجم وی درباره‌ی کانون روایت چنان ظرفیتی دارد که می‌توان با کمک الگوی روایت شناسی او، متون مختلف ادبی را بررسی کرد و دید تازه‌ای را به روی آن‌ها گشود. در این پژوهش، با بهره‌گیری از روش توصیفی – تحلیلی، شگردهای روایی را در رمان پلنگ-های کوهستان امین فقیری بر اساس نظریه کانون روایت ِژرارژنت مورد بررسی قرار خواهد‌گرفت .

کلیدواژه‌ها

روایت شناسی؛ ژرارژنت؛ زاویه دید؛ امین فقیری؛ پلنگ‌های کوهستان

مراجع