اثر تلفیقی کودهای زیستی و شیمیایی بر شاخص سطح برگ و عملکرد برنج در شرایط آبیاری متفاوت

بوم شناسی کشاورزی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 07 مهر 1400  

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/agry.2021.70032.1041

نویسندگان

اردلان بالابندیان¹؛ مجید عاشوری ²؛ حمید رضا دورودیان³؛ سید مصطفی صادقی²؛ مجتبی رضایی⁴

¹دانشجوی دکتری زراعت ترم اخر دانشگاه ازاد واحد لاهیجان

²هیئت علمی

³عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان

⁴موسسه تحقیقات برنج کشور . سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت ، ایران.

چکیده

آزمایشی در مزرعه آزمایشی موسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) طی دو سال 1396 و 1397 به صورت کرت‌های دوبار خرد شده بر پایه طرح بلوک‌های‌ کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. بر این اساس، فاکتورهای آزمایشی شامل مدیریت آب در سه سطح غرقاب و فواصل آبیاری 10 و 15 روز یکبار به عنوان عامل اصلی، کود در سه سطح شامل تلقیح ریشه نشاء با کود زیستی، تلقیح ریشه نشاء با کود زیستی نیتروکسین + 50 درصد کود شیمیایی نیتروژن مورد نیاز گیاه (تیمار ترکیبی کود) و 100 درصد کود شیمیایی نیتروژن مورد نیاز گیاه) به‌عنوان عامل فرعی و رقم برنج در دو سطح شامل هاشمی و گیلانه به‌عنوان عامل فرعی فرعی بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که شاخص سطح برگ در تیمار 100 درصد کود نیتروژنی، رقم گیلانه و آبیاری غرقاب بیش‌ترین مقدار معادل 52/4 در سال اول و 79/4 در سال دوم را نشان داد و تیمار ترکیبی کود و تیمار 100 درصد کود شیمیایی نیتروژن به‌ترتیب با 77/2 تن بر هکتار و 82/2 تن بر هکتار عملکرد در ارقام برنج تفاوت معنی‌داری در سطح 5 درصد نداشتند. تیمار غرقاب نسبت به دور آبیاری 10 و 15 روز به ترتیب 23 و 38 درصد عملکرد دانه بیشتری را سبب گردید. کبا افزایش دور آبیاری تیمارهای تلقیح ریشه نشاء با کود زیستی + 50 درصد کود شیمیایی نیتروژن مورد نیاز گیاه معادل 7/0 کیلوگرم بر مترمکعب و مصرف 100 درصد کود نیتروژنی مورد نیاز گیاه معادل 74/0 کیلوگرم بر مترمکعب کارآیی مصرف آب را افزایش دادند.

کلیدواژه‌ها

برنج؛ کود زیستی؛ مدیریت آبیاری