حکم ازدواج زن حامله از رابطه نامشروع از منظر فقه و حقوق ایران با نگاهی به بارداری مضاعف

فقه و اصول

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 15 آبان 1400  

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jfiqh.2021.70610.1116

نویسنده

عبدالصمد علی آبادی

استادیار فقه و حقوق دانشگاه مذاهب اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

زن بارداری که همسروی فوت کرده یاطلاق گرفته است درزمان بارداری نمی‌تواندباشخص دیگری مگر همسر سابق خود ازدواج کندوباید تاوضع حمل صبرکند.اما درمواردی دیده شده که زن فاقدشوهرکه ازراه نامشروع باردار شده درزمان بارداری با زانی یا غیر زانی ازدواج نموده است، حتی گاهی زوج بعد ازدواج می‌فهمد که آن زن از شخص دیگری باردار است که حکم آن چندان هویدا نیست لذاپرسش ازحکم ازدواج زن باردارازرابطه نامشروع ازمنظر فقه وحقوق ایران مسئله‌ای است که نیازمندکاویدن تا مرحله پاسخی در خور است. در جواز یا عدم جواز ازدواج زانیه باردار سه دیدگاه وجود دارد؛ اول مشهورفقها بوده که قائل به جواز هستند؛دوم برخی از فقها قائل به عدم جواز هستندو سوم تفصیل داده‌اند به این صورت که نکاح جایز است اما وطئ و همبستری در زمان بارداری جایزنیست. این پژوهش که به روش توصیفی تحلیلی است نشان می دهدادله مشهور ناتمام است؛ و دیدگاه تفصیل نیزکه به اصل برائت تمسک کرده‎اندباتوجه به عمومات باب عده،نوبت به جریان اصل نمی رسد.نتیجه آنکه نظربه ضعف ادله دیدگاه اول و سوم،با استفاده ازعمومیت ادله وجوب عده و برای حفظ میاه و انساب از اختلاط،ازدواج درزمان بارداری جایزنیست زیراازنظر پزشکی امکان بارداری مجدد زن باردار وجود داردکه به آن بارداری مضاعف گفته می شود.

کلیدواژه‌ها

ازدواج زن حامله؛ تزویج الحامل؛ نکاح الحامل؛ زنا؛ بارداری مضاعف