درآمدی بر روش شناسی تاریخ؛ دنیای مدرن و پس از آن

تاریخ و فرهنگ

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 02 آذر 1400  

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jhistory.2021.70248.1040

نویسنده

مرتضی نورائی

'گروه تاریخ، دانشگاه اصفهان، اصفهان ایران

چکیده

درآمدی بر روش شناسی تاریخ؛ دنیای مدرن و پس از آن



چکیده

چرخش ضرورت های اجتماعی از میانه قرن نوزدهم موجبات دگرگونی های اساسی در تاریخ نگری و به تبع تاریخ نگاری شده است. رفته رفته، تغییرات و شتاب آنها در طول قرن بیست در حیطه تاریخ در قالب سه پارادایم اساسی قابلیت تعریف و سازماندهی یافته است. عده‌ای از مورخان معتقدند که در باز یابی گذشته آن را می توان کم و بیش به طور کمال و تمام بازسازی کرد (re-Construction) ، عده‌ای دیگر احتجاج کرده که چنین کاری یعنی بازسازی گذشته به همان شکل، حجم و مقدار رخداد ها میسر نیست، از اینرو معتقدند که در تاریخ نگاری در واقع به نوعی ساختن (Construction) با الهام گیری از گذشته است. الهامی که در مواقفی سربه گفتمانهای زمان حال/اینده مورخ داشته در بهترین شرایط به اصل واقعه نزدیکی داشته باشد. چنین زمینه ای اسباب کلان نظریه نگاری total explanation & history) ( در تاریخ و راهیابی ایدئولوژی در عرصه تاریخنگاری و مطالعات انطباقی مانند: مکتب آنال، و نظریه های تاریخی در عرصه علوم سیاسی و علوم اجتماعی را فراهم ساخت. و دسته آخر بر همان مبنای تردید گروه دوم، اما معتقدند که شالوده‌شکنی (de-Construction) راه را برای فهم بیشتر و بهتر گذشته با اجزای متکثر آن میسر تر می کند. بدیهی است چنین تمهیدات روش شناسانه و آشنایی با آنها، موقعیت تاریخ نگاری ایران را در جهان دیگران نیز مشخص می کند.



کلید واژه ها : مدرن، پسامدرن، تاریخ نگاری، بازسازی، ساختj، شالوده شکن

کلیدواژه‌ها

مدرن؛ پسامدرن؛ تاریخ نگاری؛ بازسازی؛ ساختj؛ شالوده شکن